Sprawa T-490/18: Skarga wniesiona w dniu 16 sierpnia 2018 r. - Neda Industrial Group / Rada.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.399.38

Akt nienormatywny

Wersja od: 5 listopada 2018 r.

Skarga wniesiona w dniu 16 sierpnia 2018 r. - Neda Industrial Group / Rada

(Sprawa T-490/18)

Język postępowania: angielski

(2018/C 399/52)

(Dz.U.UE C z dnia 5 listopada 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: Neda Industrial Group (Tehran, Iran) (przedstawiciel: adwokat L. Vidal)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji przyjętej przez Radę Unii Europejskiej w dniu 6 czerwca 2018 r. o utrzymaniu sankcji wobec strony skarżącej; oraz

- obciążenie Rady kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsza skarga ma na celu stwierdzenie nieważności decyzji Rady z dnia 6 czerwca 2018 r. o pozostawieniu nazwy strony skarżącej w wykazie osób i podmiotów, zawartym w załączniku II do decyzji 2010/413/WPZiB ¹  i w załączniku IX do rozporządzenia nr 267/2012 ² .

W uzasadnieniu skargi strona skarżąca ponosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący niezgodności z prawem zaskarżonej decyzji ze względu na naruszenie prawa.

- W tym zakresie strona skarżąca podnosi, że Rada nie wykazała, że zapewnia ona dobrowolne wsparcie działalności Iranu stwarzającej zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej, które miało być podstawą prawną umieszczenia nazwy strony skarżącej w załączniku IX do rozporządzenia nr 267/2012.

- Strona skarżąca ponadto twierdzi, że nieprzekazanie przez Radę stronie skarżącej jakichkolwiek dowodów wspierających te twierdzenia stanowi naruszenie zasady skutecznej ochrony sądowej.

2. Zarzut drugi dotyczący niezgodności z prawem zaskarżonej decyzji ze względu na błąd dotyczący okoliczności faktycznych.

- W tym zakresie strona skarżąca twierdzi, że biorąc pod uwagę jej działalność oraz świadczone przez nią usługi, nie jest ona powiązana ani z jakimkolwiek podmiotem podlegającym sankcjom ani z jakąkolwiek działalnością w zakresie broni jądrowej.

3. Zarzut trzeci dotyczący niezgodności z prawem zaskarżonej decyzji ze względu na naruszenie zasady proporcjonalności.

- W tym zakresie strona skarżąca twierdzi, że umieszczenie jej nazwy w wykazie podmiotów objętych środkami ograniczającymi oraz odmowa usunięcia jej nazwy z tego wykazu nie są ani stosowne ani konieczne do osiągniecia celów wyznaczonych w rozporządzeniu nr 267/2012 i wyrządziły stronie skarżącej nieproporcjonalną szkodę.

¹ Decyzja Rady z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylająca wspólne stanowisko 2007/140/ WPZiB (Dz.U. L 195, 27.7.2010, s. 39).

² Rozporządzenie Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (Dz.U. L 88, 24.3.2012, s. 1).