Sprawa T-49/23: Skarga wniesiona w dniu 16 lutego 2023 r. - Angelidis/Parlament

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2023.127.47/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 11 kwietnia 2023 r.

Skarga wniesiona w dniu 16 lutego 2023 r. - Angelidis/Parlament

(Sprawa T-49/23)

Język postępowania: francuski

(2023/C 127/58)

(Dz.U.UE C z dnia 11 kwietnia 2023 r.)

Strony

Strona skarżąca: Angel Angelidis (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci M. Maes i J.-N. Louis)

Strona pozwana: Parlament Europejski

Żądania

Skarżący wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Parlamentu z dnia 15 lipca 2022 r. nakładającej na skarżącego karę dyscyplinarną;

- usunięcie tej decyzji z akt osobowych skarżącego;

- zwrot skarżącemu kwot potrąconych z tego tytułu z jego emerytury, wraz z odsetkami za zwłokę od daty pierwszego potrącenia;

- zasądzenie od Parlamentu na rzecz skarżącego zadośćuczynienia i odszkodowania w wysokości 50 000 EUR za wyrządzoną mu poważną krzywdę i szkodę majątkową, w tym za ingerencję w spokój życia rodzinnego skarżącego, podczas gdy ten ostatni musiał wspierać swoją małżonkę cierpiącą na poważną chorobę;

- obciążenie Parlamentu kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżący podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 2 załącznika VII do Regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej. Skarżący podnosi, że opieka nad jego synem, który osiągnął pełnoletność, nie została powierzona matce ani przez właściwy organ, ani na podstawie przepisu ustawowego. W rezultacie skarżący uważa, że Parlament był zobowiązany do dalszego wypłacania mu dodatku na dziecko pozostające na utrzymaniu.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 1 lit. a) i b) wniosków szefów administracji nr 274/15. Skarżący podnosi, że na mocy przywołanych wyżej przepisów Parlament powinien był przyjąć domniemanie o rzeczywistym łożeniu na utrzymanie jego syna i nie powinien był zażądać wykazania tego rzeczywistego łożenia na utrzymanie.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej ze względu na to, że skarżący nie został wysłuchany przed wymierzeniem mu kary dyscyplinarnej i że sekretarz generalny Parlamentu w sposób oczywisty nie był bezstronny.