Sprawa T-49/22: Skarga wniesiona w dniu 27 stycznia 2022 r. - Rumunia/Komisja
Dz.U.UE.C.2022.138.26
Akt nienormatywnySkarga wniesiona w dniu 27 stycznia 2022 r. - Rumunia/Komisja
(Sprawa T-49/22)
(2022/C 138/31)
(Dz.U.UE C z dnia 28 marca 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: Rumunia (przedstawiciele: E. Gane i L. Batagoi, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji 2021/2020 w części, w której wyłącza ona z finansowania Unii Europejskiej wydatki w łącznej wysokości 178 320 110,85 EUR poniesione przez akredytowaną agencję płatniczą w Rumunii i zadeklarowane w ramach EFRG i EFRROW, które stanowią ryczałtowe korekty finansowe (5 % i 2 %) zastosowane ze względu na naruszenie prawa Unii w odniesieniu do płatności obszarowych na lata składania wniosków 2017 i 2018 (lata budżetowe 2018 i 2019) 1 ;
- obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.
1. Zarzut pierwszy dotyczący nieodpowiedniego wykonania przez Komisję uprawnienia do wyłączenia pewnych kwot z finansowania Unii na podstawie art. 52 rozporządzenia nr 1306/2013 2 .
Komisja w niewłaściwy sposób przeprowadziła procedurę rozliczania zgodności w odniesieniu do lat składania wniosków 2017 i 2018:
Komisja popełniła błąd, uznając, że wystąpiła nieprawidłowość dotycząca kontroli administracyjnych obejmujących płatności z tytułu zazieleniania, mająca wpływ na fundusze. Nawet przy założeniu, że taka nieprawidłowość wystąpiła, zachowanie instytucji Unii - w szczególności wyjątkowo niejasne sformułowanie ustaleń i zbieżność w czasie dochodzeń z 2017 r. i 2018 r. - uniemożliwiło przedstawienie odpowiednich obliczeń skutków z zachowaniem terminu przewidzianego w art. 34 ust. 3 akapit trzeci rozporządzenia nr 908/2014 3 . W tym kontekście Komisja odmówiła, bez uzasadnienia i z naruszeniem art. 34 ust. 6 tego rozporządzenia, przeanalizowania danych i obliczeń przedstawionych przez władze rumuńskie we wniosku o polubowne załatwienie sprawy w odniesieniu do dochodzenia z 2018 r. (wniosek z dnia 5 lutego 2020 r.). W żadnym wypadku Komisja nie powinna była zastosować korekt ryczałtowych w wysokości 5 %.
Zachowanie instytucji Unii w ramach dochodzenia z 2018 r. w odniesieniu do nieprawidłowości dotyczących aktualizacji LPIS 4 - jakości i prawidłowej identyfikacji działek referencyjnych w LPIS-GIS 5 , w szczególności fakt, że w jej ostatecznym stanowisku dotyczącym dochodzenia z 2017 r. wyjaśniono istotne aspekty (stanowisko przekazane w dniu 20 grudnia 2019 r.), uniemożliwiło ustalenie zakresu tych nieprawidłowości i przedstawienie odpowiednich obliczeń skutków z zachowaniem terminu przewidzianego w art. 34 ust. 3 akapit trzeci rozporządzenia nr 908/2014. W tym kontekście Komisja odmówiła, bez uzasadnienia i z naruszeniem art. 34 ust. 6 tego rozporządzenia, przeanalizowania danych i obliczeń przedstawionych przez władze rumuńskie we wniosku o polubowne załatwienie sprawy w odniesieniu do dochodzenia z 2018 r. (wniosek z dnia 5 lutego 2020 r.).
Zachowanie instytucji Unii w ramach dochodzenia z 2018 r. w odniesieniu do nieprawidłowości dotyczącej maksymalnej powierzchni kwalifikującej się do objęcia pomocą obszarową finansowaną przez EFRROW, które polegało na narzuceniu własnej metody obliczania, nie może zastąpić analizy danych i obliczeń przedstawionych przez władze rumuńskie w dniu 10 czerwca 2019 r. Ponadto zachowanie to uniemożliwiło władzom rumuńskim zidentyfikowanie w terminie przewidzianym w art. 34 ust. 3 akapit trzeci rozporządzenia nr 908/2014 koniecznych dostosowań danych i obliczeń. W tym kontekście Komisja odmówiła, bez uzasadnienia i z naruszeniem art. 34 ust. 6 tego rozporządzenia, przeanalizowania danych i obliczeń przedstawionych przez władze rumuńskie we wniosku o polubowne załatwienie sprawy w odniesieniu do dochodzenia z 2018 r. (wniosek z dnia 5 lutego 2020 r.).
Komisja niesłusznie uznała, że wystąpiła nieprawidłowość dotycząca przeprowadzenia wystarczającej liczby kontroli na miejscu w ramach systemu płatności z tytułu zazieleniania, odwołując się błędnie do danych i statystyk kontrolnych przekazanych na podstawie art. 9 ust. 1 rozporządzenia nr 809/2014 6 . Nawet przy założeniu, że taka nieprawidłowość wystąpiła, Komisja nie powinna była zastosować korekt ryczałtowych w wysokości 5 %.
2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności.
Rumunia uważa, że zaskarżona decyzja jest sprzeczna z zasadą proporcjonalności, ponieważ zastosowanie korekt ryczałtowych w wysokości 5 % w odniesieniu do płatności z tytułu EFRG i w wysokości 2 % w odniesieniu do płatności z EFFROW w odniesieniu do lat składania wniosków 2017 i 2018 (lata budżetowe 2018 i 2019) doprowadziło do zawyżenia straty finansowej Unii wynikającej ze stwierdzonych nieprawidłowości, ponieważ stawki wynoszące 5 % i 2 % nie uwzględniły charakteru i wagi naruszenia ani jego skutków finansowych dla budżetu Unii.
3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia przewidzianego w art. 296 akapit drugi Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Komisja naruszyła obowiązek uzasadnienia przewidziany w art. 296 akapit drugi Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, ponieważ nie uzasadniła w sposób wymagany prawem z jednej strony istnienia nieprawidłowości oraz odrzucenia argumentów i obliczeń przedstawionych przez władze rumuńskie, a z drugiej strony braku zastosowania art. 34 ust. 6 rozporządzenia nr 908/2014 w odniesieniu do specyfiki procedury rozliczania zgodności, która dotyczyła lat składania wniosków 2017 i 2018.