Sprawa T-481/13: Skarga wniesiona w dniu 6 września 2013 r. - Systran przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.336.27/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 16 listopada 2013 r.

Skarga wniesiona w dniu 6 września 2013 r. - Systran przeciwko Komisji

(Sprawa T-481/13)

(2013/C 336/57)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 16 listopada 2013 r.)

Strony

Strona skarżąca: Systran (Paryż, Francja) (przedstawiciel: adwokat J. Hoss)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– Stwierdzenie nieważności decyzji z dni 5 lipca 2013 r. i 21 sierpnia 2013 r. wydanych przez Komisję Europejską czy też Unię Europejską;

– Obciążenie Komisji i Unii Europejskiej kosztami postepowania.

Zarzuty i główne argumenty

W niniejszej skardze skarżąca żąda stwierdzenia nieważności decyzji Komisji, w których w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 18 kwietnia 2013 r. w sprawie C-103/11 P Komisja przeciwko Systranowi i Systranowi Luxembourg, dotychczas nieopublikowanego w Zbiorze, Komisja postanowiła o odzyskaniu odsetek wyrównawczych powiększonych o odsetki za zwłokę od dnia 19 sierpnia 2013 r. od kwoty, jaką Komisja zapłaciła skarżącej tytułem odszkodowania w następstwie wyroku Sądu z dnia 16 grudnia 2010 r. w sprawie T-19/07 Systran i Systran Luxembourg przeciwko Komisji, Zb.Orz. s. II-6083, uchylonego wyrokiem Trybunału.

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1) Zarzut pierwszy dotyczący braku kompetencji Komisji do wydania zaskarżonych decyzji, ponieważ Komisja nie posiada kompetencji do przyznawania sobie samej odsetek wyrównawczych, gdyż mogą one zostać jedynie przyznane przez sąd, gdyż ich przedmiotem jest naprawienie szkody wynikającej z niewykonania przez stronę swoich zobowiązań. Skarżąca podnosi, że przyznanie odsetek wyrównawczych nie mieści się w ramach osiągania skutków wymaganych wyrokiem wydanym przez Trybunał.

2) Zarzut drugi dotyczący naruszenia ogólnych zasad prawa europejskiego, zarówno w świetle przyznania odsetek, jak i ogólnej zasady zakazu bezpodstawnego wzbogacenia. Skarżąca podnosi, że:

- Komisja naruszyła ogólną zasadę prawa europejskiego, czy też ogólną zasadę wspólną dla państw członkowskich, dotyczące przyznawania odsetek wyrównawczych, przyznając sobie samej odsetki wyrównawcze, w braku jakiegokolwiek czynu wywołującego szkodę, który można by było przypisać skarżącej;

- Komisja naruszyła ogólną zasadę zakazu bezpodstawnego wzbogacenia, nakładając na osobę prawną prawa prywatnego obowiązek nieprzewidziany w traktatach, a w każdym razie, w świetle oceny kwoty odsetek, przyznając sobie kwotę ryczałtowych odsetek powiększoną o 2 % z tytułu inflacji.

3) Zarzut trzeci dotyczący nadużycia władzy przez Komisję, ponieważ nie mogła ona działać na podstawie art. 299 TFUE w celu żądania zapłaty odsetek wyrównawczych w braku podstawy prawnej upoważniającej ją do tego oraz orzeczenia sądu nakazującego skarżącej ich zapłatę.