Sprawa T-472/13: Skarga wniesiona w dniu 30 sierpnia 2013 r. - H. Lundbeck i Lundbeck przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.325.47/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 listopada 2013 r.

Skarga wniesiona w dniu 30 sierpnia 2013 r. - H. Lundbeck i Lundbeck przeciwko Komisji

(Sprawa T-472/13)

(2013/C 325/76)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 9 listopada 2013 r.)

Strony

Strona skarżąca: H. Lundbeck A/S (Valby, Dania) i Lundbeck Ltd (Milton Keynes, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: R. Subiotto, QC i adwokat T. Kuhn)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2013) 3808 final z dnia 19 czerwca 2013 r., doręczonej stronie skarżącej w dniu 21 czerwca 2013 r., w sprawie COMP/39.226 - Lundbeck;

– tytułem ewentualnym, uchylenie grzywien nałożonych na stronę skarżącą na podstawie tej decyzji;

– dalszym tytułem ewentualnym, znaczne obniżenie kwoty grzywny nałożonej na skarżących na podstawie tej decyzji;

– w każdym razie, obciążenie Komisji kosztami niniejszego postępowania poniesionymi przez skarżących oraz

– podjęcie wszelkich innych środków, jakie Sąd uzna za stosowne.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dziesięć zarzutów.

1) Zarzut pierwszy dotyczący tego, że pozwana błędnie uznała, iż Lundbeck i pozostałe przedsiębiorstwa uczestniczące w porozumieniach były rzeczywistymi lub ewentualnymi konkurentami na podstawie art. 101 ust. 1 TFUE.

2) Zarzut drugi dotyczący tego, że pozwana błędnie oceniła znaczenie dla sprawy w świetle art. 101 ust. 1 TFUE transferów środków pieniężnych w kontekście ugód patentowych.

3) Zarzut trzeci dotyczący tego, że ustalenia dokonane przez pozwaną, iż ugody patentowe ograniczały konkurencję ze względu na cel na podstawie art. 101 ust. 1, opierają się na błędnym zastosowaniu ustalonych zasad dotyczących ograniczeń ze względu na cel.

4) Zarzut czwarty dotyczący tego, że decyzja wydana przez pozwaną jest błędna i zawiera braki w uzasadnieniu, z uwagi na to, że Komisja odrzuciła "kryterium zakresu patentu" jako normę właściwą dla oceny w świetle prawa konkurencji ugód patentowych na podstawie art. 101 ust. 1 TFUE.

5) Zarzut piąty dotyczący tego, że decyzja wydana przez pozwaną wypacza działania Lundbecka i nie wyjaśnia, dlaczego jednostronne działania są istotne dla stwierdzenia naruszenia art. 101 ust. 1 TFUE.

6) Zarzut szósty dotyczący nieuwzględnienia przez pozwaną wszystkich okoliczności związanych z porozumieniami i wyciągnięcia błędnego wniosku, że ich zamierzony zakres wykraczał poza zakres praw patentowych Lundbecka.

7) Zarzut siódmy dotyczący nieprzeprowadzenia przez pozwaną właściwej analizy korzyści wynikających z porozumień na podstawie art. 101 ust. 3 TFUE.

8) Zarzut ósmy dotyczący okoliczności, że decyzja została wydana przez pozwaną z naruszeniem prawa do obrony

Lundbecka, ponieważ w decyzji zmieniono elementy składowe zarzucanego naruszenia pomiędzy momentem sporządzenia pisma w sprawie przedstawienia zarzutów a momentem wydania decyzji, bez umożliwienia Lundbeckowi bycia wysłuchanym.

9) Zarzut dziewiąty, podniesiony posiłkowo, dotyczący okoliczności, że pozwana niesłusznie nałożyła grzywnę na Lundbecka, pomimo że kwestie faktyczne i prawne podniesione w tej sprawie są nowe, naruszając również tym samym zasadę pewności prawa.

10) Zarzut dziesiąty, podniesiony w dalszej kolejności posiłkowo, dotyczący błędnego obliczenia przez pozwaną kwot grzywien nałożonych na Lundbecka.