Sprawa T-461/16: Skarga wniesiona w dniu 19 sierpnia 2016 r. - Kaddour/Rada.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.383.19/1

Akt nieoceniany

Wersja od: 17 października 2016 r.

Skarga wniesiona w dniu 19 sierpnia 2016 r. - Kaddour/Rada

(Sprawa T-461/16)

Język postępowania: angielski

(2016/C 383/26)

(Dz.U.UE C z dnia 17 października 2016 r.)

Strony

Strona skarżąca: Khaled Kaddour (Damaszek, Syria) (przedstawiciele: V. Davies i V. Wilkinson, solicitors, oraz R. Blakeley, barrister)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Skarżący wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2016/850 z dnia 27 maja 2016 r. zmieniającej decyzję 2013/255/ WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2016/840 z dnia 27 maja 2016 r. dotyczącego środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii w zakresie, w jakim dotyczą one skarżącego;

- obciążenie Rady kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżący podnosi pięć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy, w którym skarżący twierdzi, że zaskarżone środki (i) stanowią nadużycie proceduralne, a tym samym nadużycie władzy; jak również (ii) są równoznaczne z naruszeniem podstawowych praw skarżącego w zakresie prawa do dobrej administracji, prawa do skutecznego środka prawnego oraz prawa do rzetelnego procesu chronionych na gruncie Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz europejskiej Konwencji praw człowieka i podstawowych wolności.

2. Zarzut drugi, dotyczący naruszenia art. 66 TFUE.

3. Zarzut trzeci, w którym skarżący podnosi, że zaskarżone środki są wadliwe ze względu na błędną ocenę.

4. Zarzut czwarty, w którym skarżący twierdzi, że zaskarżone środki stanowią naruszenie podstawowych praw skarżącego w zakresie prawa do ochrony dobrego imienia oraz prawa do niezakłóconego korzystania z własności chronionych na gruncie Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz europejskiej Konwencji praw człowieka i podstawowych wolności, jak również zasady proporcjonalności.

5. Zarzut piąty, zgodnie z którym zaskarżone środki naruszają zasadę niedyskryminacji.