Sprawa T-460/08: Skarga wniesiona w dniu 10 października 2008 r. - Komisja przeciwko Acentro Turismo.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.313.53/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 6 grudnia 2008 r.

Skarga wniesiona w dniu 10 października 2008 r. - Komisja przeciwko Acentro Turismo

(Sprawa T-460/08)

(2008/C 313/94)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 6 grudnia 2008 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: A. Aresu, oraz A. Caeiros, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Acentro Turismo SpA (Mediolan, Włochy)

Żądania strony skarżącej

Komisja wnosi do Sądu o:

– zasądzenie od spółki Acentro Turismo S.p.A. kwoty w podstawowej wysokości 13.497,46 EUR.

– zasądzenie od rzeczonej spółki kwoty w wysokości 2.278,55 EUR z tytułu odsetek za zwłokę należnych w dniu wniesienia niniejszej skargi oraz odsetek za zwłokę należnych po dniu wniesienia niniejszej skargi do dnia rzeczywistej zapłaty podstawowej kwoty, w wysokości do określenia w późniejszym czasie na podstawie stawki procentowej ustanowionej w prawie włoskim.

– zasądzenie od rzeczonej spółki zapłaty odsetek za zwłokę od wskazanych odsetek za zwłokę należnych w dniu wniesienia niniejszej skargi, w wysokości do określenia w późniejszym czasie w zależności od dnia zapłaty wskazanych odsetek oraz na podstawie stawki procentowej ustanowionej w prawie włoskim.

– obciążenie rzeczonej spółki kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W niniejszej skardze Komisja jako przedstawiciel Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Euratom) wnosi do Sądu o zasądzenie od spółki prawa włoskiego Acentro Turismo S.p.A. zapłaty kwoty w wysokości 13.497,46 EUR wraz z odsetkami za zwłokę, należnej na podstawie zasad wykonania ustanowionych w umowie o świadczenie usług nr 349-90-04 TL ISP I, zawartej w 1990 r., której przedmiotem było przyznanie rzeczonej spółce funkcji agencji podróży w ośrodku Ispra.

Komisja twierdzi w związku z tym, że spółka Acentro nie zapłaciła dwóch faktur wystawionych przez Komisję na podstawie art. 8 spornej umowy i że istnienie tej wierzytelności zostało w dostateczny sposób wykazane w związku z treścią rzeczonej umowy, tak że wskazana wierzytelność jest pewna, bezsprzeczna i wymagalna.