Sprawa T-457/09: Skarga wniesiona w dniu 13 listopada 2009 r. - Westfälisch Lippischer Sparkassen- und Giroverband przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.11.35/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 16 stycznia 2010 r.

Skarga wniesiona w dniu 13 listopada 2009 r. - Westfälisch Lippischer Sparkassen- und Giroverband przeciwko Komisji

(Sprawa T-457/09)

(2010/C 11/66)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 16 stycznia 2010 r.)

Strony

Strona skarżąca: Westfälisch Lippischer Sparkassen- und Giroverband (Münster, Niemcy) (przedstawiciele: A. Rosenfeld i I. Liebach, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 12 maja 2009 r. dotyczącej pomocy państwa C-43/2008 (ex N 390/2008), którą Niemcy zamierzają udzielić na rzecz restrukturyzacji WestLB AG, decyzja notyfikowana jako dokument nr C(2009) 3900;

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Strona skarżąca kwestionuje decyzję Komisji z dnia 12 maja 2009 r. dotyczącą pomocy państwa C-43/2008 (ex N 390/2008), którą Niemcy zamierzają udzielić na rzecz restrukturyzacji WestLB AG, decyzja notyfikowana jako dokument nr C(2009) 3900. W decyzji tej Komisja uznała, że zgłoszona pomoc państwa, która ma mieć postać gwarancji państwowej w wysokości 5 miliardów EUR jest - z zastrzeżeniem niektórych warunków - niezgodna ze wspólnym rynkiem. W uzasadnieniu skargi o stwierdzenie nieważności strona skarżąca, która posiada udziały w WestLB AG, podnosi następujące zarzuty:

– naruszenie zasady kolegialności ustanowionej w art. 219 WE ze względu na to, że zaskarżona decyzja nie została przyjęta przez Komisję jako organ właściwy rzeczowo, ale przez komisarza ds. konkurencji;

– naruszenie art. 87 ust. 1 WE ze względu na to, że nie wykazano istnienia okoliczności faktycznych prowadzących do zakłócenia konkurencji;

– niewłaściwe zastosowanie art. 87 ust. 3 lit. b) drugi przypadek WE ze względu na to, że w zaskarżonej decyzji nie uwzględniono ani okoliczności faktycznych, ani treści czy struktury tego przepisu, że decyzja ta nie prowadzi do zrównoważenia interesów i do zbadania proporcjonalności, mimo że podjęcie tych działań jest niezbędne, że decyzja ta zawiera pod wieloma względami błędy w ocenie i w zakresie uznania oraz że określa ona nieproporcjonalne warunki;

– naruszenie zasady proporcjonalności;

– naruszenie obowiązku zapewnienia poszanowania zasady równego traktowania ze względu na to, że zaskarżona decyzja traktuje w sposób nierówny WestLB AG i jej akcjonariuszy w porównaniu z decyzjami wydanymi przed trwającym obecnie kryzysem finansowym i w porównaniu z decyzjami podjętymi w jego ramach;

– naruszenie art. 295 WE ze względu na to, że warunek dotyczący rezygnacji z pozycji właściciela, zajmowanej do tej pory, stanowi naruszenie prawa akcjonariuszy WestLB AG do poszanowania własności, które to prawo jest zagwarantowane i chronione przez Niemcy;

– naruszenie art. 7 ust. 4 rozporządzenia WE nr 659/1999⁽¹⁾, który nie stanowi wystarczająco precyzyjnej podstawy normatywnej dla takiej interwencji;

– naruszenie obowiązku uzasadnienia przewidzianego w art. 253 WE.

______

⁽¹⁾ Rozporządzenie Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art.[88 WE] (Dz.U. L 83, s. 1).