Sprawa T-436/15: Skarga wniesiona w dniu 4 sierpnia 2015 r. - Consorzio Vivaisti viticoli pugliesi i Negro/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.328.20

Akt nieoceniany

Wersja od: 5 października 2015 r.

Skarga wniesiona w dniu 4 sierpnia 2015 r. - Consorzio Vivaisti viticoli pugliesi i Negro/Komisja

(Sprawa T-436/15)

Język postępowania: włoski

(2015/C 328/21)

(Dz.U.UE C z dnia 5 października 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Consorzio Vivaisti viticoli pugliesi (Otranto, Włochy) i Daniele Negro (Otranto) (przedstawiciele: V. Pellegrino i A. Micolani, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- tytułem wstępnym, zawieszenie środka w granicach interesu strony skarżącej zgodnie z art. 278 TFUE;

- stwierdzenie i orzeczenie niezgodności z prawem decyzji wykonawczej Komisji nr 2015/789, w szczególności jej art. 9 i załącznika I do niej w części, w której sklasyfikowano w nich gatunek Vitis jako rośliny podatne na europejskie i pozaeuropejskie izolaty organizmu Xylella fastidiosa, a zatem zabroniono jego przemieszczania "w Unii - w obrębie wyznaczonych obszarów lub poza nie", a w konsekwencji stwierdzenie nieważności tej decyzji w granicach interesu strony skarżącej;

- obciążenie Komisji kosztami postępowania;

- nakazanie Komisji podjęcia wszelkie innych środków, jakie Sąd uzna za stosowne, w tym dodatkowych badań także przez EFSA.

Zarzuty i główne argumenty

W uzasadnieniu żądań strona skarżąca powołuje się na naruszenie zasady proporcjonalności i art. 5 TUE oraz art. 296 TFUE, naruszenie istotnych wymogów proceduralnych ze względu na niewystarczające lub wadliwe uzasadnienie oraz nadużycie władzy poprzez przyjęcie błędnych przesłanek prawnych i faktycznych; nieprzeprowadzenie dochodzenia i wewnętrzną sprzeczność.

Strona skarżąca precyzuje, że skarga opiera się na przeprowadzonych przez naukowców z CNR w Bari badaniach, które na podstawie obserwacji, analiz i doświadczeń w terenie i laboratoryjnych wykazują, że:

- wyodrębniona w Salento bakteria różni się podgatunkiem i szczepem od bakterii powszechnie uważanej za wywołującą choroby winorośli na kontynentach innych niż europejski;

- od 2013 r. do chwili obecnej odmiany winorośli uprawiane na terenie prowincji Lecce nie przejawiały żadnych objawów choroby Pierce'a ani innego chorobowego wysuszenia;

- w tym samym okresie na tych samych odmianach winorośli ani na obszarach sąsiadujących i będących w bezpośredniej styczności z zakażonymi drzewami oliwnymi nie stwierdzono żadnego śladu bakterii;

- wszystkie przeprowadzone na winorośli doświadczenia laboratoryjne (poprzez inokulum lub kontakt z nosicielem) dały wynik ujemny, zarówno pod względem rozwoju zakażenia, jak i pod względem występowania bezobjawowo samej bakterii.

Strona skarżąca twierdzi zatem, że umieszczenie odmian winorośli w wykazie określonych roślin jest niezgodne z prawem, ponieważ nie uwzględnia wyników dochodzenia, z których wynika, że winorośl jest oczywiście odporna na bakterię rozprzestrzenioną na zakażonym obszarze.

Decyzja ta jest również wewnętrznie sprzeczna, zważywszy, że w następstwie pierwszej wydanej przez EFSA 26/11/2013 opinii, w której stwierdzono znikomą wiedzę o szczepie Xylella fastidiosa występującym w Salento, Komisja w poprzednich decyzjach nr 87 i nr 497 z 2014 r. nie umieściła winorośli na wykazie roślin podatnych, podczas gdy zaskakująco następnie umieściła ją na ich wykazie, i zabroniła jej przemieszczania, mimo że otrzymał od EFSA i władz włoskich szczegółowe badania wskazujące na odporność winorośli na bakterię wyodrębnioną w Salento.