Sprawa T-434/14: Skarga wniesiona w dniu 16 czerwca 2014 r. - Arbuzov przeciwko Radzie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.282.42/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 25 sierpnia 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 16 czerwca 2014 r. - Arbuzov przeciwko Radzie

(Sprawa T-434/14)

Język postępowania: czeski

(2014/C 282/56)

(Dz.U.UE C z dnia 25 sierpnia 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: Sergej Arbuzov (Kijów, Ukraina) (przedstawiciele: M. Machytková i P. Radošovský, adwokaci)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2014/119/WPZiB z dnia 5 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. L 66, s. 26) i decyzji wykonawczej Rady 2014/216/WPZiB z dnia 14 kwietnia 2014 r. wykonującej decyzję 2014/119/WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie (Dz.U. L 111, s. 91) w zakresie, w jakim dotyczą one skarżącego; oraz

– obciążenie Rady jej własnymi kosztami i kosztami poniesionymi przez stronę skarżącą w całości.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia zasady domniemania niewinności, prawa do rzetelnego procesu oraz prawa do obrony

– W uzasadnieniu skargi skarżący podnosi między innymi, że na mocy decyzji wykonującej Rady 2014/216/WPZiB jego nazwisko zostało umieszczone w wykazie zawartym w załączniku do decyzji Rady 2014/119/WPZiB zanim wszczęto śledztwo w sprawie zarzucanej mu działalności przestępczej na Ukrainie.

– Skarżący następnie stwierdza, że naruszono przysługujące mu prawo do rzetelnego procesu ze względu na naruszenie prawnej zasady domniemania niewinności. Ponadto skarżący podnosi, że Rada nie poinformowała go o umieszczeniu jego nazwiska w wykazie ani o powodach przyjęcia wobec niego środków ograniczających. Nie umożliwiła mu też zapoznania się z tymi faktami w rozsądnym terminie po przyjęciu wspomnianych środków. Wreszcie, skarżący twierdzi, że nie mógł skutecznie przedstawić swego stanowiska na temat zaskarżonej decyzji, ani skorzystać z prawa do obrony bezpośrednio po jej wydaniu.

2. Zarzut drugi dotyczący nadużycia władzy przez Radę

– Skarżący powołuje się na braki formalne przyjętego przez Radę zaskarżonego środka. Zdaniem skarżącego sformułowane w kategoriach prawa karnego uzasadnienie przyjęcia środków jest niewystarczające i wyraźnie nie zawiera rzeczywistych powodów politycznych – podanych jedynie w preambule do środków w sposób ogólny – ani powodów dotyczących zarzucanego naruszenia praw człowieka. Skarżący następnie podnosi, że Rada nadużyła władzy, ponieważ oficjalnie podane uzasadnienie przyjęcia środków nie jest objęte zakresem, w którym Rada jest uprawniona do przyjmowania takich środków.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia prawa własności

– Skarżący twierdzi w tym zakresie, że sankcja jest nieproporcjonalna i prowadzi do naruszenia gwarancji ustanowionych przez prawo międzynarodowe w zakresie ochrony prawa własności.

4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia prawa do integralności osoby oraz do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, a także naruszenia zasady niedyskryminacji

– W tym zakresie skarżący podnosi, że przyjęty środek stanowi akt naruszający prawo do integralności osoby oraz jego sferę rodzinną i prywatną.

– Według skarżącego doszło do naruszenia jego reputacji i godności w wyniku tego, że w podważonej decyzji i w decyzji wykonującej został on de facto oskarżony przez Radę o przesyłanie ukraińskich środków publicznych zagranicę oraz o naruszenie praw człowieka, chociaż żadne z tych przestępstw nigdy nie zostało skarżącemu udowodnione, a w momencie umieszczenia jego nazwiska w wykazie nie było nawet prowadzone przeciwko niemu żadne śledztwo w sprawie popełnienia takich przestępstw.

– Ponadto skarżący twierdzi, że przyjęty przez Radę środek jest dyskryminujący, ponieważ nazwisko skarżącego zostało umieszczone w wykazie bez żadnego rzeczywistego powodu, natomiast wykaz nie zawiera nazwisk osób, które powinny być w nim umieszczone ze względu na ich działalność przeciwko interesom państwa ukraińskiego.