Sprawa T-431/21: Skarga wniesiona w dniu 16 lipca 2021 r. - L’union nationale des indépendants solidaires / Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.422.18

Akt nienormatywny

Wersja od: 18 października 2021 r.

Skarga wniesiona w dniu 16 lipca 2021 r. - L'union nationale des indépendants solidaires / Komisja

(Sprawa T-431/21)

(2021/C 422/25)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 18 października 2021 r.)

Strony

Strona skarżąca: L'union nationale des indépendants solidaires (Lorient, Francja) (przedstawiciel: adwokat F. Ortega)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie, że Komisja opiera swoją odpowiedź na skargę administracyjną na osobistej, a zatem niezgodnej z prawem wykładni art. 153 ust. 4 TFUE;

- stwierdzenie, że Komisja uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy traktatów, a w szczególności zobowiązaniom, o których mowa w art. 105 ust. 1 TFUE;

- stwierdzenie, że Cnav i jego organy powiązane naruszają europejskie reguły konkurencji;

- nakazanie Komisji pokrycia i zapłaty na rzecz Union syndicale des indépendants solidaires kwoty 2 500 EUR tytułem zwrotu kosztów pełnomocnictwa;

- obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W uzasadnieniu skargi na decyzję Komisji Ares(2021)3291074 z dnia 18 maja 2021 r. oddalającą skargę administracyjną strony skarżącej, strona ta podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 267 TFUE, na mocy którego prawodawca przyznaje Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej wyłączną właściwość do orzekania w przedmiocie wykładni traktatów. Strona skarżąca wnioskuje stąd, że Komisja jest zobowiązana do uznania za prawo jedynie wykładni treści traktatów dokonanej przez Trybunał Sprawiedliwości

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 153 ust. 4 TFUE. Strona skarżąca podnosi, że nie można uwzględnić dokonanej przez Komisję wykładni tego przepisu, zgodnie z którą tworzenie i zarządzanie systemami ochrony społecznej, w tym systemami emerytalnymi, pozostaje zasadniczo w kompetencji państw członkowskich. Strona skarżąca dodaje, że Komisja przekracza swoje uprawnienia, aby uzasadnić odmowę stwierdzenia naruszenia europejskich reguł konkurencji przez podmiot, którego dotyczy skarga administracyjna.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenie art. 101, 102 i 105 TFUE ze względu na to, że zdaniem strony skarżącej jednym z zadań Komisji jest właśnie badanie z urzędu przypadków naruszenia zasad określonych w ww. artykułach. Strona skarżąca uważa, że podmiot, którego dotyczy złożona przez nią skarga administracyjna, można uznać jedynie za przedsiębiorstwo i wnioskuje stąd, że w związku z tym mają do niego zastosowanie przepisy prawa Unii w dziedzinie konkurencji. Strona skarżąca stwierdza, że pozycja monopolistyczna Caisse nationale d'assurance vieillesse i związanych z nią organów jest niezgodna z prawem.