Sprawa T-424/11: Skarga wniesiona w dniu 4 sierpnia 2011 r. - Cementos Molins przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2011.282.44/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 24 września 2011 r.

Skarga wniesiona w dniu 4 sierpnia 2011 r. - Cementos Molins przeciwko Komisji

(Sprawa T-424/11)

(2011/C 282/82)

Język postępowania: hiszpański

(Dz.U.UE C z dnia 24 września 2011 r.)

Strony

Strona skarżąca: Cementos Molins, SA (Sant Vicenç dels Horts, Hiszpania) (przedstawiciele: C. Fernández Vicién, I. Moreno-Tapia Rivas i M. López Garrido, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji i

– obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca wnosi zgodnie z art. 263 TFUE o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej w sprawie amortyzacji podatkowej finansowej wartości firmy w związku z nabyciem udziałów w zagranicznych przedsiębiorstwach C45/07 (ex NN 51/07, ex CP 9/07) wdrożonej przez Hiszpanię⁽¹⁾.

W uzasadnieniu strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1) Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 107 TFUE.

– Zdaniem skarżącej decyzja narusza art. 107 TFUE ze względu na to, iż uznaje, że amortyzacja podatkowa finansowej wartości firmy w związku z nabyciem udziałów w zagranicznych przedsiębiorstwach określona w art. 12 ust. 5 TRLIS stanowi pomoc państwa niezgodną z rynkiem wewnętrznym. Skarżąca twierdzi, że nie wystąpiły w tej amortyzacji elementy korzyści, wpływu na wewnątrzwspólnotową wymianę handlową ani selektywnego charakteru.

2) Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasady uzasadnionych oczekiwań i obowiązku uzasadnienia zgodnie z zasadą uzasadnionych oczekiwań.

– Zarzut ten dzieli się na dwie części, z których każda dotyczy okresu ochrony uzasadnionych oczekiwań ustanowionego w art. 1 ust. 2 i 3 zaskarżonej decyzji:

– Część pierwsza zarzutu drugiego: tytułem żądania głównego, naruszenie zasady uzasadnionych oczekiwań. Skarżąca twierdzi, że zasada ta powinna chronić przed odzyskaniem pomocy wszystkich beneficjentów pomocy aż do dnia opublikowania zaskarżonej decyzji, ponieważ publikacja decyzji o wszczęciu nie jest wystarczająca, aby naruszyć uzasadnione oczekiwania powstałe w wyniku oświadczeń Komisji Europejskiej przed Parlamentem Europejskim.

– Część druga zarzutu drugiego: tytułem żądania ewentualnego, naruszenie zasady uzasadnionych oczekiwań i obowiązku uzasadnienia. Skarżąca twierdzi, iż Komisja Europejska niesłusznie wyłączyła z okresu, w jakim przysługuje ochrona uzasadnionych oczekiwań cały dzień publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej decyzji o wszczęciu postępowania, która doprowadziła do wydania zaskarżonej decyzji. W pierwszej kolejności, ponieważ zgodnie z przepisami wspólnotowymi ostatni dzień terminu powinien w całości zaliczać się do tego terminu; w drugiej kolejności, ponieważ wyłączenie wspomnianego dnia z okresu objętego ochroną uzasadnionych oczekiwań w sentencji zaskarżonej decyzji jest sprzeczne z uzasadnieniem tej decyzji.

3) Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności w odniesieniu do zasady uzasadnionych oczekiwań.

– Skarżąca podnosi, że nieproporcjonalne jest żądanie Komisji, aby w celu zastosowania zasady uzasadnionych oczekiwań w przypadku art. 1 ust. 4 zaskarżonej decyzji, istniały wyraźne przeszkody prawne dla transgranicznych połączeń jednostek gospodarczych.

______

⁽¹⁾ Opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z dnia 21 maja 2011 r., L 135 s. 1.