Sprawa T-423/14: Skarga wniesiona w dniu 6 czerwca 2014 r. - Larko przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.292.48

Akt nienormatywny

Wersja od: 1 września 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 6 czerwca 2014 r. - Larko przeciwko Komisji

(Sprawa T-423/14)

Język postępowania: grecki

(2014/C 292/59)

(Dz.U.UE C z dnia 1 września 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: Larko Geniki Metalleftiki kai Metallourgiki A.E. (Ateny, Grecja) (przedstawiciele: adwokaci I. Dryllerakis, E. Triantafyllou, G. Psaroudakis, E. Rantos i N. Korogiannakis)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- uwzględnienie w całości niniejszej skargi;

- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 27 marca 2014 r. [SG-Greffe(2014) D/4621/28/03/2014] dotyczącej pomocy państwa przyznanej skarżącej przez Republikę Grecką [nr SA.34572 (2013/C) (ex 2013/NN)];

- nakazanie zwrotu wraz z odsetkami wszelkich kwot ewentualnie "odzyskanych" bezpośrednio lub pośrednio od skarżącej w wykonaniu zaskarżonej decyzji i

- obciążenie pozwanej kosztami postępowania skarżącej.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi następujące zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia przez pozwaną art. 107 ust. 1 i art. 296 TFUE, gdyż: a) środki pomocy nr 2, 3, 4 i 6 nie mogą zostać uznane za pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE oraz b) nawet przy założeniu, że niektóre ze środków pomocy nr 2, 3, 4 i 6 mogą zostać uznane za pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE, środki takie są zgodne z rynkiem wewnętrznym zgodnie z art. 107 ust. 3 TFUE.

2. Zarzut drugi dotyczy błędnego i nieuzasadnionego zastosowania kryteriów komunikatu w sprawie pomocy państwa, jak również naruszenia zasady proporcjonalności przy kwalifikacji środków nr 2, 4 i 6 jako pomocy państwa i przy ilościowym ujęciu pomocy.

3. Zarzut trzeci dotyczy braku uzasadnienia i naruszenia zasady dobrej administracji, gdyż przy badaniu środków nr 3, 4 i 6 nie uwzględniono szkód spowodowanych skarżącej przez nadzwyczajne zdarzenia w roku 2009, które spełniają przesłanki zastosowania art. 107 ust. 2 lit. b) TFUE.

4. Zarzut czwarty dotyczy braku uzasadnienia i naruszenia zasady dobrej administracji, gdyż nie uwzględniono jako nadzwyczajnego zdarzenia w rozumieniu art. 107 ust. 2 lit. b TFUE skutków greckiego kryzysu gospodarczego i związanego z tym zaprzestania płatności przez państwo greckie na rzecz skarżącej.

5. Zarzut piąty nieważności opiera się na błędach zawartych w rozdziale 4.5 oraz w sentencji zaskarżonej decyzji w odniesieniu do kwot podlegających odzyskaniu: naruszeniu art. 108 ust. 3 TFUE i art. 14 rozporządzenia nr 659/ 1999, niewystarczającym uzasadnieniu, naruszeniu zasady proporcjonalności, naruszeniu prawa własności i represyjnym charakterze decyzji nakazującej odzyskanie pomocy.