Sprawa T-416/05: Skarga wniesiona w dniu 25 listopada 2005 r. - Olympiakes Aerogrammes AE przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.
Dz.U.UE.C.2006.60.39/2
Akt nienormatywny(Sprawa T-416/05)
(2006/C 60/77)
Język postępowania: grecki
(Dz.U.UE C z dnia 11 marca 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Olympiakes Aerogrammes AE (Ateny, Grecja) [Przedstawiciel: adwokat V. Christianos]
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności art. 1 ust. 1 i 4 oraz art. 2 decyzji Komisji C 11/2004 w zakresie dotyczącym skarżącej;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W ramach prywatyzacji greckiego państwowego przewoźnika lotniczego "Olympiaki Aeroporia" utworzono nową spółkę, czyli spółkę skarżącą, która przejęła działalność w zakresie przelotów, podczas gdy spółka "Olympiaki Aeroporia - Ypiresies AE" ("OA") (nowa nazwa dawnej spółki) zachowała prowadzenie działalności w pozostałym zakresie, w szczególności usługi naziemne oraz usługi konserwacji i naprawy statków powietrznych. W zaskarżonej decyzji Komisja stwierdziła, że pomoc państwa przyznana przez Grecję skarżącej oraz OA jest niezgodna z Traktatem, między innymi z następujących powodów:
ponoszenie przez skarżącą niższych opłat za podnajem statków powietrznych niż opłaty przyjęte w głównej umowie leasingu, na niekorzyść państwa greckiego oraz OA,
– zawyżenie wyceny wartości aktywów skarżącej w chwili utworzenia spółki,
– wykazywanie ciągłej tolerancji przez państwo greckie wobec OA w odniesieniu do zaległości podatkowych oraz składek na ubezpieczenie społeczne.
– W swojej skardze skarżąca kwestionuje - po pierwsze - część decyzji odnoszącą się do ponoszonych przez nią opłat za najem statków powietrznych. Skarżąca utrzymuje, że nie wystąpiła tu pomoc państwa, a zatem zaskarżona decyzja narusza art. 87 ust. 1 WE. Zdaniem skarżącej Komisja nie dokonała analizy decyzji OA w sprawie podnajmu statków powietrznych na podstawie kryterium prywatnego inwestora ani nie zbadała, czy skarżąca uzyskała korzyść, której nie uzyskałaby w warunkach rynkowych; ponadto Komisja popełniła oczywisty błąd w ocenie, ponieważ porównała opłaty ponoszone przez skarżącą z opłatami ponoszonymi przez OA jako głównego leasingobiorcę, nie zaś z opłatami, jakie skarżąca musiałaby ponosić w przypadku zwrócenia się do innego leasingodawcy.
Skarżąca przedstawia analogiczną argumentację w odniesieniu do części zaskarżonej decyzji dotyczącej leasingu statków powietrznych. Szczególnie w tej kwestii skarżąca podnosi między innymi, że Komisja popełniła oczywisty błąd w ocenie wynikający z faktu, że Komisja niesłusznie uznała, iż skarżąca zawarła umowy leasingu, podczas gdy zdaniem skarżącej zawarła ona wyłącznie umowy podnajmu o charakterze organizacyjnym.
Skarżąca wskazuje również na braki w uzasadnieniu w odniesieniu do wszystkich ww. stwierdzeń Komisji.
W odniesieniu do części decyzji uznającej skarżącą za następcę prawnego OA spółka skarżąca twierdzi, że Komisja popełniła błąd w ocenie, ponieważ nie uwzględniła faktu, że OA w dalszym ciągu prowadzi działalność, że nie istnieje związek zależności między obiema spółkami oraz że toczy się postępowanie prywatyzacyjne. Skarżąca wskazuje w ten sposób na brak uzasadnienia, ponieważ Komisja nie zbadała kryterium logiki ekonomicznej procesu prywatyzacji, który zdaniem skarżącej zakładał wydzielenie części OA zapewniającej usługi przelotów, utworzenie nowej spółki, a następnie sprywatyzowanie jej.
W odniesieniu do zawartego w zaskarżonej decyzji stwierdzenia o "ciągłej tolerancji" wykazywanej przez państwo greckie wobec OA skarżąca wskazuje na naruszenie przepisów prawa wspólnotowego w zakresie pojęcia pomocy państwa, ponieważ Komisja nie zbadała działań podejmowanych przez Grecję w świetle kryterium prywatnego wierzyciela. Skarżąca podnosi również, że Komisja naruszyła obowiązek uzasadnienia oraz zasadę proporcjonalności, ponieważ zaskarżona decyzja nakazuje skarżącej zwrócenie całości bezprawnie przyznanej pomocy aż do chwili wydzielenia jej z OA, chociaż kwoty pomocy dotyczyły wszystkich obszarów działalności dawnej spółki, w których OA w większości wciąż prowadzi działalność, podczas gdy skarżąca świadczy jedynie usługi przewozu lotniczego.