Sprawa T-41/21: Skarga wniesiona w dniu 26 stycznia 2021 r. - QD / Parlament.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.88.38

Akt nienormatywny

Wersja od: 15 marca 2021 r.

Skarga wniesiona w dniu 26 stycznia 2021 r. - QD / Parlament

(Sprawa T-41/21)

Język postępowania: włoski

(2021/C 88/51)

(Dz.U.UE C z dnia 15 marca 2021 r.)

Strony

Strona skarżąca: QD (przedstawiciel: M. Merola, avvocato)

Strona pozwana: Parlament Europejski

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie całkowitej nieważności decyzji kwestorów Parlamentu Europejskiego z dnia 11 listopada 2020 r., notyfikowanej stronie skarżącej w dniu 16 listopada 2020 r., ostatecznie utrzymującej w mocy decyzję sekretarza generalnego Parlamentu Europejskiego z dnia 18 maja 2020 r., która z kolei potwierdza komunikat z dnia 11 czerwca 2019 r. wydany przez przewodniczącego Wydziału Wynagrodzeń i Praw Socjalnych Posłów do Parlamentu Europejskiego, dotyczący ustalenia świadczeń emerytalnych strony skarżącej;

– obciążenie Parlamentu Europejskiego kosztami niniejszego postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Strona skarżąca w niniejszej sprawie wnosi na podstawie art. 263 akapit 4 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej o stwierdzenie nieważności decyzji kwestorów Parlamentu Europejskiego z dnia 11 listopada 2020 r., notyfikowanej stronie skarżącej w dniu 16 listopada 2020 r., ostatecznie utrzymującej w mocy decyzję sekretarza generalnego Parlamentu Europejskiego z dnia 18 maja 2020 r., która z kolei potwierdziła komunikat z dnia 11 czerwca 2019 r. wydany przez przewodniczącego Wydziału Wynagrodzeń i Praw Socjalnych Posłów do Parlamentu Europejskiego, dotyczący ustalenia świadczeń emerytalnych strony skarżącej w następstwie wydania uchwały nr 14/2018 prezydium włoskiej Izby Deputowanych

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1. W zarzutu pierwszego strona skarżąca podnosi oczywiste naruszenie ogólnych zasad prawa Unii, w szczególności zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań, zasady pewności prawa, ochrony własności, zasady proporcjonalności i zasady równości. Ponadto strona skarżąca wskazuje na oczywistą nieracjonalność komunikatu potwierdzonego ostatecznie przez zaskarżoną decyzję, który jakoby transponuje na grunt europejski nowe uregulowanie włoskiej Izby Deputowanych bez przedstawienia żadnego racjonalnego uzasadnienia.

2. W ramach zarzutu drugiego strona skarżąca podnosi błędne zastosowanie art. 75 przepisów wykonawczych do statutu posła. Zdaniem strony skarżącej przepis ten należy w istocie do przepisów przejściowych, które z definicji są normami zamykającymi wygasły system, mającymi na celu ochronę sytuacji prawnych regulowanych przez poprzednie przepisy.

3. W ramach zarzutu trzeciego strona skarżąca podnosi różne uchybienia formalne, dotyczące w szczególności wskazania prawidłowej podstawy prawnej komunikatu potwierdzonego ostatecznie przez zaskarżoną decyzję, uprawnień przewodniczącego wydziału, który wydał akt oraz braku uzasadnienia. Zdaniem strony skarżącej komunikat opiera się bowiem na przepisie obecnie uchylonym, a ponieważ został zakwalifikowany jako nadzwyczajny środek administracyjny, powinien był zostać przyjęty przez Prezydium Parlamentu Europejskiego. Ponadto komunikat potwierdzony ostatecznie przez zaskarżoną decyzję nie zawiera uzasadnienia ani nie ma w nim odesłania do aktu mogącego je zawierać.