Sprawa T-400/10: Hamas v. Rada Unii Europejskiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.56.13

Akt jednorazowy

Wersja od: 16 lutego 2015 r.

Wyrok Sądu z dnia 17 grudnia 2014 r. - Hamas/Rada

(Sprawa T-400/10) ¹

(Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom w ramach walki z terroryzmem - Zamrożenie funduszy - Uzasadnienie faktyczne decyzji o zamrożeniu funduszy - Odwołanie do aktów terrorystycznych - Konieczność istnienia decyzji właściwej władzy w rozumieniu wspólnego stanowiska 2001/931 - Obowiązek uzasadnienia - Dostosowanie w czasie skutków stwierdzenia nieważności)

Język postępowania: francuski

(2015/C 056/17)

(Dz.U.UE C z dnia 16 lutego 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Hamas (Doha, Katar) (przedstawiciel: adwokat L. Glock)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: początkowo B. Driessen i R. Szostak, następnie B. Driessen i G. Étienne, pełnomocnicy)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo M. Konstantinidis i É. Cujo, następnie M. Konstantinidis i F. Castillo de la Torre, pełnomocnicy)

Przedmiot

Początkowo, żądanie stwierdzenia nieważności zawiadomienia Rady dla osób, grup i podmiotów umieszczonych w wykazie przewidzianym w art. 2 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 2580/2001 w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmu (Dz. U. 2010, C 188, s. 13), decyzji Rady 2010/386/WPZiB z dnia 12 lipca 2010 r. aktualizującej wykaz osób, grup i podmiotów objętych art. 2, 3 i 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB w sprawie zastosowania szczególnych środków w celu zwalczania terroryzmu (Dz.U. L 178, s. 28) oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 610/2010 z dnia 12 lipca 2010 r. wykonującego art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001 i uchylającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1285/2009 (Dz.U. L 178, s. 1) w zakresie, w jakim akty te dotyczą skarżącego.

Sentencja

1) Stwierdza się nieważność decyzji Rady 2010/386/WPZiB z dnia 12 lipca 2010 r., 2011/70/WPZiB z dnia 31 stycznia 2011 r., 2011/430/WPZiB z dnia 18 lipca 2011 r., dotyczących aktualizacji wykazu osób, grup i podmiotów objętych art. 2, 3 i 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB w sprawie zastosowania szczególnych środków w celu zwalczania terroryzmu, decyzji Rady 2011/872/WPZiB z dnia 22 grudnia 2011 r., 2012/333/WPZiB z dnia 25 czerwca 2012 r., 2012/765/WPZiB z dnia 10 grudnia 2012 r., 2013/395/WPZiB z dnia 25 lipca 2013 r., 2014/72/WPZiB z dnia 10 lutego 2014 r. i 2014/483/WPZiB z dnia 22 lipca 2014 r., dotyczących aktualizacji wykazu osób, grup i podmiotów objętych art. 2, 3 i 4 wspólnego stanowiska 2001/931/WPZiB w sprawie zastosowania szczególnych środków w celu zwalczania terroryzmu i uchylenia decyzji, odpowiednio, 2011/430, 2011/872, 2012/333, 2012/765, 2013/395 i 2014/72, w zakresie, w jakim dotyczą Hamasu oraz jego odłamu Hamas-Izz al-Din al-Kassem.

2) Stwierdza się nieważność rozporządzeń wykonawczych Rady (UE) nr 610/2010 z dnia 12 lipca 2010 r., nr 83/2011 z dnia 31 stycznia 2011 r., nr 687/2011 z dnia 18 lipca 2011 r., nr 1375/2011 z dnia 22 grudnia 2011 r., nr 542/2012 z dnia 25 czerwca 2012 r., nr 1169/2012 z dnia 10 grudnia 2012 r., nr 714/2013 z dnia 25 lipca 2013 r., nr 125/2014 z dnia 10 lutego 2014 r. i nr 790/2014 z dnia 22 lipca 2014 r., dotyczących wykonania art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001 w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmu oraz uchylenia rozporządzeń wykonawczych (UE), odpowiednio, nr 1285/2009, nr 610/2010, nr 83/2011, nr 687/2011, nr 1375/2011, nr 542/2012, nr 1169/2012, nr 714/2013 i nr 125/2014, w zakresie, w jakim dotyczą Hamasu oraz jego odłamu Hamas-Izz al-Din al-Kassem.

3) Skutki decyzji 2014/483 i rozporządzenia wykonawczego nr 790/2014 zostają utrzymane w mocy przez okres trzech miesięcy liczony od daty ogłoszenia niniejszego wyroku lub w razie wniesienia odwołania w terminie określonym w art. 56 akapit pierwszy statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej do chwili wydania przez Trybunał orzeczenia w przedmiocie tego odwołania.

4) W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

5) Rada Unii Europejskiej pokrywa, poza własnymi kosztami, koszty poniesione przez Hamas.

6) Komisja Europejska pokrywa własne koszty.

¹ Dz.U. C 317 z 20.11.2010.