Sprawa T-396/08: Skarga wniesiona w dniu 15 września 2008 r. - Freistaat Sachsen i Land Sachsen-Anhalt przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.327.30

Akt nienormatywny

Wersja od: 20 grudnia 2008 r.

Skarga wniesiona w dniu 15 września 2008 r. - Freistaat Sachsen i Land Sachsen-Anhalt przeciwko Komisji

(Sprawa T-396/08)

(2008/C 327/56)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 20 grudnia 2008 r.)

Strony

Strona skarżąca: Freistaat Sachsen i Land Sachsen-Anhalt (przedstawiciele: Rechtsanwälte T. Müller-Ibold i T. Graf)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

– Stwierdzenie nieważności art. 1 ust. 1 decyzji Komisji C(2008) 3178 wersja ostateczna z dnia 2 lipca 2008 r. w postępowaniu w sprawie pomocy C 18/2007 i

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsza skarga jest skierowana przeciwko decyzji Komisji C(2008) 3178 wersja ostateczna z dnia 2 lipca 2008 r. w postępowaniu w sprawie pomocy C 18/2007, w zakresie w jakim znaczna część zgłoszonej pomocy szkoleniowej, jaką Freistaat Sachsen i Land Sachsen-Anhalt chciały przyznać DHL, przedsiębiorstwu świadczącemu ekspresowe usługi kurierskie, została uznana za niezgodną ze wspólnym rynkiem.

W szczególności Freistaat Sachsen i Land Sachsen-Anhalt podnoszą następujące zarzuty:

Po pierwsze, strona skarżąca twierdzi, że Komisja odmawia wydania zezwolenia na znaczną część zgłoszonej pomocy, ponieważ pomoc szkoleniowa nie jest "konieczna" do zrealizowania spornych środków szkoleniowych. Wprowadzając ogólne badanie konieczności w każdym konkretnym przypadku jako przesłankę zezwolenia na zgłoszoną pomoc, Komisja narusza wiążący skutek rozporządzenia (WE) 68/2001⁽¹⁾ oraz zasadę równego traktowania i zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań. Kryteria badania przewidziane w rozporządzeniu są wiążące również dla pomocy o wartości przekraczającej próg zwolnienia.

Podejście Komisji, które uzależnia udzielenie zezwolenia na pomoc szkoleniową od jej konieczności, jest po drugie błędne z punktu widzenia prawa także z tego względu, że ignoruje ono niezgodnie z prawem pozytywne, rynkowe skutki zewnętrzne środków szkoleniowych wspieranych przez zgłoszoną pomoc. Tego rodzaju rynkowe skutki zewnętrzne wystarczają same w sobie, by uzasadnić zgodność zgłoszonej pomocy szkoleniowej ze wspólnym rynkiem.

Po trzecie, zdaniem strony skarżącej Komisja niesłusznie dochodzi do wniosku, że brakuje koniecznego skutku zachęcającego pomocy dla wyboru lokalizacji. Zdaniem strony skarżącej pomoc szkoleniowa jest faktycznie konieczna, gdyż była ona czynnikiem współdecydującym o wyborze Lipsk/Halle jako miejsca szkolenia i w przeciwnym wypadku DHL nie przeprowadziłaby tam akcji szkoleniowych. Ponadto nietrafne jest twierdzenie Komisji, że porównywalne koszty szkoleniowe powstałyby także w innych alternatywnych lokalizacjach.

Po czwarte, skarżąca podnosi, iż przy badaniu konieczności Komisja oparła się na nieprawidłowych kryteriach. W szczególności Komisja oparła się na kryteriach subiektywnych, które wykraczają poza obiektywną konieczność. Co więcej, w ramach swojego badania Komisja odwołuje się do ustawowych przepisów o środkach szkoleniowych, co jest zdecydowanie niekorzystne dla państw członkowskich z systemem ustawowo uregulowanych programów szkoleniowych.

Po piąte, zaskarżona decyzja nie została wystarczająco uzasadniona.

______

⁽¹⁾ Rozporządzenie Komisji (WE) nr 68/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 traktatu WE do pomocy szkoleniowej, Dz.U. 2001, L 10/20; zmienione rozporządzeniem (WE) nr 363/2004, Dz.U. 2004, L 63/20 i rozporządzeniem (WE) nr 1976/2006, Dz.U. 2006, L 368/85.