Sprawa T-391/02: Bundesverband der Nahrungsmittelund Speiseresteverwertung eV, Josef Kloh v. Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2004.284.17/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 20 listopada 2004 r.

POSTANOWIENIE SĄDU PIERWSZEJ INSTANCJI

z dnia 10 maja 2004 r.⁽¹⁾

w sprawie T-391/02, Bundesverband der Nahrungsmittelund Speiseresteverwertung eV, Josef Kloh przeciwko Parlamentowi Europejskiemu i Radzie Unii Europejskiej

(Skarga o stwierdzenie nieważności - Rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 - Przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi - Oczywista niedopuszczalność)

(2004/C 284/36)

(Język postępowania: niemiecki)

(Dz.U.UE C z dnia 20 listopada 2004 r.)

W sprawie T-391/02, Bundesverband der Nahrungsmittel- und Speiseresteverwertung e.V., z siedzibą w Bochum (Niemcy), Josef Kloh, zamieszkały w Eichenried (Niemcy), reprezentowani przez adwokatów R. Steilinga i S. Wienhuesa, przeciwko Parlamentowi Europejskiemu (pełnomocnicy: H. Duintjer Tebbens i U. Rösslein, z adresem do doręczeń w Luksemburgu) i Radzie Unii Europejskiej (pełnomocnicy: J.-P. Hix i F. Ruggeri Laderchi), popieranych przez Komisję Wspólnot Europejskich (pełnomocnik: G. Braun, z adresem do doręczeń w Luksemburgu), mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie częściowej nieważności rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 273, str. 1), Sąd (druga izba), w składzie: J. Pirrung, prezes, A.W.H. Meij i N.J. Forwood, sędziowie, sekretarz: H. Jung, wydał w dniu 10 maja 2004 r. postanowienie, którego rozstrzygnięcie brzmi następująco:

1) Skarga zostaje odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna.

2) Rozstrzyganie w przedmiocie wniosków Landwirtschaftskammer Vorarlberg oraz M. Wohlgenannta i J. Tafernera o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta jest bezprzedmiotowe.

3) Skarżący ponoszą własne koszty oraz koszty Parlamentu Europejskiego i Rady.

4) Komisja ponosi własne koszty.

5) Landwirtschaftskammer Vorarlberg oraz M. Wohlgenannt i J. Taferner, którzy złożyli wniosek o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta, ponoszą własne koszty.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 44 z 22.2.2003.