Sprawa T-384/14: Skarga wniesiona w dniu 3 czerwca 2014 r. - Włochy przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.235.32

Akt nienormatywny

Wersja od: 21 lipca 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 3 czerwca 2014 r. - Włochy przeciwko Komisji

(Sprawa T-384/14)

Język postępowania: włoski

(2014/C 235/43)

(Dz.U.UE C z dnia 21 lipca 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: Republika Włoska (przedstawiciele: B. Tidore, avvocato dello Stato, G. Palmieri, pełnomocnik)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2014) 2008 z dnia 4 kwietnia 2014 r., doręczonej dnia 7 kwietnia 2014 r., wyłączającej z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez niektóre państwa członkowskie, a konkretnie Włochy, z tytułu Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR), Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW).

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi Republika Włoska podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia zasad prawa wspólnotowego i niewystarczającego dochodzenia:

- w zaskarżonej decyzji Komisja dokonała korekty finansowej, przyjmując założenie na podstawie nieprawidłowości stwierdzonych podczas kontroli na miejscu, którą przeprowadzono tylko w regionach Lacjum i Abruzja. Skarżąca kwestionuje, by wyniki takiej kontroli można było rozciągnąć poza te regiony i by korekta mogła zostać określona w wymiarze 5 %, gdyż rzeczywistość różnych regionów Włoch jest bardzo zróżnicowana, a w każdym razie uwzględniona została tylko jedna jednostka płatnicza (AGEA)

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 43 i 48 rozporządzenia nr 1782/2003 ¹ :

- Komisja zarzuciła w decyzji państwu włoskiemu nieprawidłowe zastosowanie uregulowania w zakresie uprawnień specjalnych, twierdząc, że wystąpiło ryzyko dla funduszu. Skarżąca twierdzi, że art. 43 i 48 rozporządzenia nr 1782/2003 nie przewidują specjalnego sposobu rozdziału uprawnień specjalnych w odniesieniu do przypadków zbadanych przez Komisję i że metodologia przyjęta we Włoszech jest nie tylko całkowicie zgodna z takim uregulowaniem, lecz nie powoduje ryzyka dla funduszu.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia ogólnych zasad korekty finansowej i zachowania kryteriów zatwierdzenia oraz dotyczący niewystarczającego uzasadnienia:

- Komisja dokonała w decyzji korekty z tytułu braków operacyjnych, które należy przypisać ARBEA - jednostce płatniczej, której zatwierdzenie zostało cofnięte aktem administracyjnym z dnia 12 maja 2010 r. ze skutkiem od dnia 16 października 2010 r., to jest dnia, w którym kompetencje ARBEA zostały przejęte przez AGEA. Skarżąca podważa sposób postępowania Komisji, która rozszerzyła na rok 2010 korektę dokonaną już na lata gospodarcze 2007-2009, przyjmując założenie, że stwierdzone już ryzyko występowało nadal, i stosując tę samą stawkę procentową oraz stosując korektę do okresu między cofnięciem zatwierdzenia i przejęciem uprawnień przez AGEA.

¹ Rozporządzenie Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001, (WE) nr 1454/2001, (WE) nr 1868/94, (WE) nr 1251/ 1999, (WE) nr 1254/1999, (WE) nr 1673/2000, (EWG) nr 2358/71 i (WE) nr 2529/2001.