Sprawa T-37/23: Skarga wniesiona w dniu 23 stycznia 2023 r. - Mead Johnson Nutrition (Asia Pacific) i in./Komisja

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2023.179.54

Akt nienormatywny

Wersja od: 22 maja 2023 r.

Skarga wniesiona w dniu 23 stycznia 2023 r. - Mead Johnson Nutrition (Asia Pacific) i in./Komisja

(Sprawa T-37/23)

Język postępowania: angielski

(2023/C 179/79)

(Dz.U.UE C z dnia 22 maja 2023 r.)

Strony

Strona skarżąca: Mead Johnson Nutrition (Asia Pacific) Pte Ltd (Singapur, Singapur), MJN Global Holdings BV (Amsterdam, Niderlandy), Mead Johnson Nutrion Co. (Chicago, Illinois, Stany Zjednoczone) (przedstawiciele: C. Quigley, KC, M. Whitehouse i P. Halford, solicitors)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2022) 7665 final z dnia 31 października 2022 r. w sprawie SA.34914 (2013/C) - System poboru podatku dochodowego od osób prawnych w Gibraltarze ¹  (zwanejdalej "zaskarżoną decyzją"); oraz

- obciążenie Komisji kosztami poniesionymi przez skarżące.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący braku kompetencji, ponieważ Komisja nie posiada kompetencji na podstawie art. 92 ust. 3 lit. a) umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa z UE, gdyż akta sprawy SA.34914 i wszystkie związane z nią postępowania zostały zamknięte i zakończone przyjęciem ostatecznej decyzji 2019/700 z dnia 19 grudnia 2018 r. ² , a dochodzeniu prowadzonemu przez Komisję dotyczącemu MJN Holdings (Gibraltar) Limited nie nadano nowego numeru sprawy przed zakończeniem okresu przejściowego w dniu 31 grudnia 2020 r., ani po tym dniu.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia istotnych wymogów proceduralnych, ponieważ Komisja naruszyła art. 6 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2015/1589 ³ , który wprowadza wymóg podsumowania przez Komisję w decyzji o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego wszystkich istotnych kwestii faktycznych i prawnych, o których Komisja wiedziała, poprzez nieuwzględnienie istotnych informacji, które skarżące przedstawiły wcześniej i którymi Komisja dysponowała, w odniesieniu do braku utrzymania w mocy interpretacji indywidualnej prawa podatkowego wydanej dla spółki MJN GibCo w 2012 r. po dniu 1 stycznia 2014 r. oraz w odniesieniu do braku możliwości opodatkowania przychodów z tytułu opłat licencyjnych przy prawidłowym zastosowaniu prawa gibraltarskiego. Ponadto przed wydaniem zaskarżonej decyzji na podstawie art. 6 ust. 1 rozporządzenia, Komisja, w ramach wstępnej oceny i zgodnie z zasadą dobrej administracji, powinna była w każdym razie omówić ze Zjednoczonym Królestwem informacje przekazane wcześniej przez skarżące.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia normy prawnej związanej z zastosowaniem art. 107 i 108 TFUE, ponieważ zaskarżona decyzja została wydana po całkowicie nieuzasadnionej zwłoce, co stanowi naruszenie zasady dobrej administracji.

¹ Dz.U. 2023, C 52, s. 10.

² Decyzja Komisji (UE) 2019/2007 w sprawie pomocy państwa SA.34914 (2013/C) wdrożonej przez Zjednoczone Królestwo na rzecz systemu poboru podatku dochodowego od osób prawnych w Gibraltarze (notyfikowana jako dokument nr C(2018) 7848) (Dz.U. 2019, L 119, s. 151).

³ Rozporządzenie Rady (UE) 2015/1589 z dnia 13 lipca 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz.U. 2015, L 248, s. 9).