Sprawa T-361/05: Skarga wniesiona w dniu 26 września 2005 r. - Genette przeciwko Komisji.
Dz.U.UE.C.2005.315.14/1
Akt nienormatywny(Sprawa T-361/05)
(2005/C 315/26)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 10 grudnia 2005 r.)
Strony
Strona skarżąca: Emmanuel Genette (Gorze, Francja) [Przedstawiciel: M.-A. Lucas, avocat]
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– uchylenie decyzji Chef de l'Unité "Pensions" (kierownika działu ds. emerytur i rent) z dnia 25 stycznia 2005 r. oddalającej wniosek skarżącego z dnia 31 października 2004 r. dotyczący przeniesienia nabytych przez niego w Belgii uprawnień emerytalnych (nr D/1106/2004);
– uchylenie decyzji dyrektora generalnego DG ds. Personelu i Administracji z dnia 10 czerwca 2005 r. oddalającej zażalenie wniesione przez skarżącego w dniu 22 kwietnia 2005 r. na decyzję kierownika działu ds. emerytur i rent z dnia 2 lutego 2005 r. oddalającą wniosek skarżącego z dnia 31 października 2004 r.;
– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W następstwie wniosku złożonego przez skarżącego, urzędnika Komisji, nabyte przez niego w Belgii uprawnienia emerytalne zostały przeniesione do systemu wspólnotowego w 2002 r., zgodnie z przepisami właściwej ustawy belgijskiej uchwalonej w 1991 r. W 2003 r. w Belgii uchwalona została nowa ustawa regulująca wspomniane przeniesienia, której przepisy, zdaniem skarżącego, są dla niego korzystniejsze.
Ustawa z 1991 r. przewidywała możliwość cofnięcia wniosku o przeniesienie za zgodą instytucji. Skarżący złożył więc wniosek o wyrażenie przez Komisję zgody na cofnięcie wniosku złożonego na podstawie ustawy z 1991 r., aby umożliwić mu następnie złożenie nowego wniosku na podstawie ustawy z 2003 r. Wniosek ten został oddalony w zaskarżonej decyzji z powodu tego, że przepisy wspólnotowe nie przewidują możliwości cofnięcia wniosku.
W swojej skardze skarżący kwestionuje oddalenie jego wniosku. Skarżący wskazuje szereg oczywistych błędów jeżeli chodzi o ocenę przedmiotu złożonego przez niego wniosku, ostatecznego charakteru decyzji, który jest kwestionowany w jego wniosku, występowania nowych istotnych okoliczności faktycznych oraz terminu na złożenie wniosku. Wskazuje on również na naruszenie art. 11 ust. 2 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego oraz jego ogólnych przepisów wykonawczych. Skarżący uważa ponadto, że zaskarżone decyzje są niezgodne z przysługującym mu podstawowym prawem do skutecznej ochrony sądowej oraz obowiązkiem pomocy przewidzianym w art. 24 regulaminu pracowniczego.
Skarżący wskazuje wreszcie na niezgodność belgijskiej ustawy z 1991 r. z prawem wspólnotowym, a w szczególności z art. 11 ust. 2 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego oraz z zasadą równego traktowania.