Sprawa T-34/06: Skarga wniesiona w dniu 24 stycznia 2006 r. - Universal przeciwko Komisji.
Dz.U.UE.C.2006.60.51/1
Akt nienormatywny(Sprawa T-34/06)
(2006/C 60/94)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 11 marca 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Universal Corp. (Richmond, Stany Zjednoczone) [Przedstawiciel(-e): A. Riesenkampff, T. Reher, M. Holzhäuser, C. Swaak, M. Mollica, adwokaci]
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie nieważności decyzji C(2005) 4012 wersja ostateczna z dnia 20 października 2005 r. w sprawie postępowania na podstawie art. 81 ust. 1 Traktatu WE (Sprawa COMP/C.38.281/B.2 - Surowiec tytoniowy - Włochy) w zakresie, w jakim odnosi się ona do skarżącej,
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W zaskarżonej decyzji Komisja stwierdziła, że kilka przedsiębiorstw, w tym skarżąca oraz jedna z jej spółek zależnych, naruszyły art. 81 ust. 1 Traktatu WE wskutek zawarcia porozumień i uzgodnionych praktyk w sektorze surowca tytoniowego we Włoszech. Na tej podstawie nałożyła ona na skarżącą grzywnę solidarnie z jej spółką zależną.
Na poparcie swojej skargi skarżąca podnosi, po pierwsze, że w zaskarżonej decyzji Komisja przyjęła - nie podając żadnego wyjaśnienia ani obiektywnego uzasadnienia - diametralnie przeciwne stanowisko w porównaniu ze stanowiskiem przyjętym przez nią w sprawie surowca tytoniowego w Hiszpanii, która dotyczyła takiej samej relacji spółka dominująca - spółka zależna, takiego samego okresu czasu, tego samego surowca, takich samych cen zakupu, takiego samego braku zaangażowania lub wiedzy skarżącej. Z tego względu skarżąca uważa, że Komisja nie dopełniła ciążącego na niej obowiązku uzasadnienia, naruszyła zasadę równego traktowania i postąpiła wbrew uzasadnionym oczekiwaniom skarżącej, nakładając na nią grzywnę za naruszenie prawa przez jej spółkę zależną.
Następnie skarżąca podnosi, że Komisja nie dowiodła w sposób wymagany przez prawo, że skarżąca miała decydujący wpływ na zachowanie spółki zależnej. W tych okolicznościach twierdzi ona, że Komisja błędnie uznała, że wymóg przedstawiania sprawozdań i akceptacji przez nią niektórych aktów potwierdzają, że wywierała decydujący wpływ handlowy na jej spółkę zależną, podczas gdy taka sytuacja nie miała miejsca z uwagi na bardzo zdecentralizowaną strukturę i organizację skarżącej.