Sprawa T-33/21: Skarga wniesiona w dniu 22 stycznia 2021 r. - Rumunia / Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.163.37

Akt nienormatywny

Wersja od: 3 maja 2021 r.

Skarga wniesiona w dniu 22 stycznia 2021 r. - Rumunia / Komisja

(Sprawa T-33/21)

Język postępowania: rumuński

(2021/C 163/50)

(Dz.U.UE C z dnia 3 maja 2021 r.)

Strony

Strona skarżąca: Rumunia (przedstawiciele: E. Gane i L. Batagoi, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie częściowej nieważności decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2020/1734 z dnia 18 listopada 2020 r. wyłączającej z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) ¹  w zakresie, w jakim dotyczy ona wydatków w łącznej kwocie 18 717 475,08 EUR dokonanych przez akredytowaną agencję płatniczą w Rumunii, zadeklarowanych w ramach EFRROW, które stanowią korektę ryczałtową (25 %) zastosowaną do wydatków dokonanych w latach budżetowych 2017, 2018, 2019 w odniesieniu do środka 215 podśrodka 1a krajowego programu rozwoju obszarów wiejskich (KPROW) 2007-2013;

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący niezgodnego z prawem wykonania przez Komisję uprawnienia do wyłączenia niektórych kwot z finansowania Unii na podstawie art. 52 rozporządzenia nr 1306/2013, co doprowadziło do naruszenia art. 76- 78 rozporządzenia nr 1605/2002, art. 40 ust. 3 rozporządzenia nr 1698/2005, art. 12 ust. 6 i 7 rozporządzenia nr 907/2014, a także zasad pewności prawa, uzasadnionych oczekiwań i dobrej administracji

– Po zatwierdzeniu metod obliczania wydatków dotyczących podśrodka 1a i jego wyników w drodze wydania decyzji wykonawczej C(2012)3529 final w sprawie zatwierdzenia sprostowania do programie rozwoju obszarów wiejskich w Rumunii na okres programowania 2007-2013, Komisja powinna była wypełnić swe obowiązki w przypadku, w którym w następstwie przeprowadzenia późniejszego audytu finansowego wspomniane metody uznano za sprzeczne z art. 40 ust. 3 rozporządzenia nr 1698/2005.

– Równocześnie Komisja błędnie uznała w następstwie przeprowadzenia audytów finansowych, że metody obliczania odnoszące się do cen dotyczących podśrodka 1a mogły doprowadzić do nadmiernej rekompensaty dla beneficjentów i naruszyła w ten sposób art. 40 ust. 3 rozporządzenia nr 1698/2005.

– Komisja błędnie zastosowała art. 12 ust. 6 i 7 rozporządzenia nr 907/2014 jak i własne wytyczne w sprawie obliczania korekt finansowych, gdy ustaliła powód zastosowania korekt i charakter odnośnych korekt.

– Zaskarżona decyzja narusza zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań w kontekście, w którym, przyjmując decyzję wykonawczą C(2012)3529 final, Komisja spowodowała powstanie uzasadnionych oczekiwań po stronie organów rumuńskich oraz po stronie beneficjentów w odniesieniu do prawidłowości metod obliczania wydatków dotyczących podśrodka 1a i co do ich wyników.

– Poprzez swoje zachowanie, które urzeczywistniło się w odrębnych stanowiskach i w udzielonej po terminie odpowiedzi przekazanej organom rumuńskim w związku z sytuacją, której była przyczyną sama Komisja, naruszyła ona zasady pewności prawa i dobrej administracji.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia w rozumieniu art. 296 akapit drugi Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej

– Komisja nie przedstawiła w odniesieniu do podśrodka wystarczającego i odpowiedniego uzasadnienia 1a faktu, że rzekomo błędne metody obliczania stanowiły okoliczność faktyczną odpowiadającą sytuacjom objętym art. 12 ust. 6 i 7 rozporządzenia nr 907/2014 lub nieprawidłowe w rozumieniu wytycznych Komisji w sprawie metod obliczania korekt finansowych ani w przedmiocie swojego zmiennego stanowiska odnośnie do kwalifikacji prawnej rzekomo błędnych metod obliczania.

¹ Dz.U. 2020, L 390, s. 10.