Sprawa T-323/16: Skarga wniesiona w dniu 24 czerwca 2016 r. - Banco Cooperativo Espanol, SA/Junta Única de Resolución.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.296.30

Akt nieoceniany

Wersja od: 16 sierpnia 2016 r.

Skarga wniesiona w dniu 24 czerwca 2016 r. - Banco Cooperativo Español, SA/Junta Única de Resolución

(Sprawa T-323/16)

Język postępowania: hiszpański

(2016/C 296/39)

(Dz.U.UE C z dnia 16 sierpnia 2016 r.)

Strony

Strona skarżąca: Banco Cooperativo Español, SA (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciel: D. Sarmiento Ramirez-Escudero, abogado)

Strona pozwana: Junta Única de Resolución

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie braku stosowania art. 5 ust. 1 rozporządzenia delegowanego 2015/63; i

- stwierdzenie nieważności decyzji Junta Única de Resolución o nałożeniu składki ex ante za rok rozliczeniowy 2016 skierowanej do Banco Cooperativo Español.

Zarzuty i główne argumenty

W niniejszej skardze skarżąca zaskarża decyzję o składce ex ante na rzecz Fondo Único de Resolución (jednolitego funduszu restrukturyzacji) i doręczonej za pośrednictwem Autoridad de Resolución Ejecutiva española (FROB) z dnia 26 kwietnia 2016 r. zgodnie z art. 6 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2015/81 z dnia 19 grudnia 2014 r. określającego jednolite warunki stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 w odniesieniu do składek ex ante wnoszonych na rzecz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (Dz.U. L 13 2015, s. 1).

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1. Zarzut pierwszy oparty na zarzucie bezprawności na podstawie art. 277 TFUE, zmierzający do tego, aby Sąd stwierdził brak zastosowania art. 5 ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/63 z dnia 21 października 2014 r. uzupełniającego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE w odniesieniu do składek ex ante wnoszonych na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (Dz.U. L 11 2015, s. 44). W tym zakresie twierdzi się, że wspomniany artykuł rozporządzenia delegowanego:

- Narusza art. 103 ust. 7 dyrektywy 2014/59, ponieważ ustanawia system obliczenia, który obciąża podmiot o konserwatywnym profilu ryzyka składką ex ante właściwą dla jednostki o bardzo wysokim stopniu ryzyka.

- Narusza art. 16 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, ponieważ w nieuzasadniony sposób ogranicza prawo podstawowe do swobody przedsiębiorczości.

- Narusza zasadę proporcjonalności, ponieważ nie uwzględnia podwójnego naliczania, które następuje w określonych pasywach skarżącej, co powoduje w ten sposób niekonieczne i nieproporcjonalne oraz oczywiście nieuzasadnione ograniczenie.

2. Zarzut drugi oparty na naruszeniu art. 103 ust. 2 dyrektywy 2014/59 i art. 70 rozporządzenia 806/2014 interpretowanych w świetle art. 16 Karty oraz w świetle zasady proporcjonalności.

W tym zakresie twierdzi się, że słuszne powody braku zastosowania art. 5 ust. 1 rozporządzenia delegowanego 2015/64 wykazują w jasny sposób konieczność dostosowania profilu ryzyka skarżącej do specyfiki działania sieci współpracy, na której czele stoi, zgodnie z wyżej wymienionymi artykułami. W ten sposób, w zakresie w jakim zaskarżona decyzja, której treść odpowiada ścisłemu i literalnemu zastosowaniu przepisu, którego treść nie uwzględnia profilu ryzyka skarżącej, należy uznać ją za sprzeczną z art. 103 ust. 2 dyrektywy 2014/59, a w szczególności z rozporządzeniem 806/2014, którego art. 70 dotyczący składek ex ante odsyła do postanowień dyrektywy 2014/59 oraz do jej przepisów wykonawczych.