Sprawa T-310/12: Skarga wniesiona w dniu 12 lipca 2012 r. - Yuanping Changyuan Chemicals przeciwko Radzie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.273.20

Akt nienormatywny

Wersja od: 8 września 2012 r.

Skarga wniesiona w dniu 12 lipca 2012 r. - Yuanping Changyuan Chemicals przeciwko Radzie

(Sprawa T-310/12)

(2012/C 273/34)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 8 września 2012 r.)

Strony

Strona skarżąca: Yuanping Changyuan Chemicals Co. Ltd (Yuan Ping City, Xin Zhou, Chiny) (przedstawiciel: V. Akritidis, prawnik)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 325/2012 z dnia 12 kwietnia 2012 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe i stanowiącego o ostatecznym pobraniu tymczasowego cła nałożonego na przywóz kwasu szczawiowego pochodzącego z Indii i Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. 2012 L 106, s. 1);

– obciążenie strony pozwanej wszelkimi kosztami związanymi z niniejszym postępowaniem, poniesionymi przez skarżącą.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1) Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. 2009 L 343, s. 51) ("rozporządzenie podstawowe"), stanowiącego, że szkoda odnosi się do szkody dla "przemysłu Unii"; oraz naruszenia art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego dotyczącego definicji przemysłu Unii, w związku z tym, że strona pozwana błędnie zdefiniowała przemysł Unii poprzez włączenie dwóch niewspółpracujących producentów, z których jeden zaniechał produkcji kilka lat przed okresem dochodzenia.

2) Zarzut drugi dotyczy naruszenia art. 3 ust. 2 i art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, wedle których ustalenie szkody dla przemysłu Unii odbywa się na podstawie zebranych dowodów, po dokonaniu obiektywnej oceny wszystkich istotnych czynników, w związku z tym, że strona pozwana dopuściła się oczywistego błędu w ocenie poprzez dokonanie analizy czynników szkody w sposób arbitralny, na podstawie dwóch odrębnych i wzajemnie sprzecznych zbiorów informacji (czynniki mikroekonomiczne i makroekonomiczne).

3) Zarzut trzeci dotyczy naruszenia art. 9 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, stanowiącego, że cła mogą zostać nałożone jedynie w zakresie, w którym są one konieczne celem wyeliminowania skutków dumpingu prowadzącego do powstania szkody; art. 14 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, stanowiącego, że cła pobiera się niezależnie od ceł, podatków i innych opłat; oraz art. 20 ust. 1 i art. 20 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, wymagających przekazania najważniejszych ustaleń i faktów, na podstawie których mają być nałożone cła antydumpingowe, w związku z tym, że strona pozwana dopuściła się kilku oczywistych błędów przy ocenie marginesu szkody, a ponadto nie przedstawiła uzasadnienia.

4) Zarzut czwarty dotyczy naruszenia art. 20 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, przewidującego termin wynoszący co najmniej 10 dni na przedstawienie oświadczeń złożonych po przekazaniu ustaleń ostatecznych oraz naruszenia ogólnych zasad niedyskryminacji i dobrej administracji w związku z tym, że strona pozwana wyznaczyła skarżącej krótszy termin na udzielenie odpowiedzi po przekazaniu ustaleń ostatecznych w dochodzeniu, niż termin udzielony innym stronom postępowania.