Sprawa T-302/21: Skarga wniesiona w dniu 27 maja 2021 r. - ABOCA i in. / Komisja

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.289.45

Akt nienormatywny
Wersja od: 19 lipca 2021 r.

Skarga wniesiona w dniu 27 maja 2021 r. - ABOCA i in. / Komisja
(Sprawa T-302/21)

Język postępowania: angielski

(2021/C 289/61)

(Dz.U.UE C z dnia 19 lipca 2021 r.)

Strony

Strona skarżąca: ABOCA SpA Società Agricola (Sansepolcro, Włochy), Coswell SpA (Funo di Argelato, Włochy), Associaęao portuguesa de suplementos alimentares (Apard) (Lizbona, Portugalia) (przedstawiciele: B. Kelly, Solicitor, adwokat K. Ewert, D. Scannell i C. Thomas, Barristers-at-law)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o stwierdzenie nieważności rozporządzenia Komisji (UE) 2021/468 z dnia 18 marca 2021 r. zmieniającego załącznik III do rozporządzenia (WE) nr 1925/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do gatunków roślin zawierających pochodne hydroksyantracenu 1  (zwanego dalej "zaskarżonym rozporządzeniem") w całości lub (ewentualnie) w części, a także o obciążenie Komisji poniesionymi przez tę stronę kosztami.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy oparty na twierdzeniu, że decyzja Komisji o podjęciu działań na podstawie rozporządzenia (WE) 1925/2006 ("rozporządzenia w sprawie dodatków do żywności") jest niezgodna z prawem:

- użycie w zaskarżonym rozporządzeniu słowa "preparaty" najwyraźniej ma na celu zakazanie wykorzystywania jako żywności składników w postaci całych roślin i naturalnych ekstraktów roślinnych. Rozporządzenie w sprawie dodatków do żywności nie przyznaje Komisji kompetencji do wprowadzenia zakazu stosowania środków spożywczych;

- Komisja powinna była zastosować bardziej restrykcyjną procedurę i kryteria prawne przewidziane w dyrektywie 2002/46/WE.

2. Zarzut drugi oparty na twierdzeniu, że zaskarżone rozporządzenie jest niejasne pod względem prawnym:

- strona skarżąca nie jest w stanie ustalić, czy jej produkty podlegają dodatkowej kontroli na podstawie art. 1 pkt 2) zaskarżonego rozporządzenia, ponieważ znaczenie słowa "preparaty" w kontekście rozporządzenia w sprawie dodatków do żywności jest niejasne;

- stosunek między tymi dwoma artykułami rozporządzenia w sprawie dodatków do żywności jest niejasny;

- w każdym razie zaskarżone rozporządzenie narusza zasadę niedyskryminacji, jako że odnosi się ono do produktów strony skarżącej, podczas gdy nie odnosi się ono do wielu innych produktów, które także zawierają pochodne hydroksyantracenu w podobnych ilościach.

3. Zarzut trzeci oparty na twierdzeniu, że analiza przeprowadzona w 2017 r. przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) nie może spełniać kryterium prawnego wymaganego na podstawie rozporządzenia w sprawie dodatków do żywności:

- właściwym kryterium prawnym warunkującym umieszczenie danych substancji w załączniku do rozporządzenia w sprawie dodatków do żywności jest możliwy do stwierdzenia szkodliwy wpływ na zdrowie;

- w sformułowanych przez EFSA wnioskach nie stwierdzono szkodliwego wpływu na zdrowie;

- podejście Komisji jest nieproporcjonalne, ponieważ nie spełnia ono kryterium "niezbędności" przewidziane w rozporządzeniu w sprawie dodatków do żywności;

- Komisja nie wzięła pod uwagę danych publikowanych od 2017 r., które świadczą o braku szkodliwego wpływu na zdrowie spożywania kwestionowanych substancji.

1 Dz.U. 2021, L 96, s. 6.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.