Sprawa T-296/18: Skarga wniesiona w dniu 7 maja 2018 - Polskie Linie Lotnicze "LOT" v Commission.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.231.45/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 2 lipca 2018 r.

Skarga wniesiona w dniu 7 maja 2018 - Polskie Linie Lotnicze "LOT" v Commission

(Sprawa T-296/18)

Język postępowania: Polski

(2018/C 231/58)

(Dz.U.UE C z dnia 2 lipca 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: Polskie Linie Lotnicze "LOT" S.A. (Warszawa, Polska) (przedstawiciel: M. Jeżewski, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności Decyzji Komisji Europejskiej;

- obciążenie Komisji kosztami postępowania przed Sądem.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi siedem zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący stwierdzenia, że Komisja naruszyła przepisy Traktatu, w zakresie w jakim odnoszą się one i regulują pośrednio lub bezpośrednio warunki wyrażania zgody na łączenie przedsiębiorstw, tym w szczególności art. 101 i 102 Traktatu oraz przepisy służące ich wykonaniu, w tym w szczególności art. 6(1)(b), art. 2(1), art. 2(2) Rozporządzenia 139/2004, poprzez zaniechanie przeprowadzenia pełnej oceny skutków koncentracji niekorzystnych z punktu widzenia konkurencji, w tym m.in. oceny skutków koncentracji dla rynków właściwych ustalonych na podstawie modelu O&D. Ocena koncentracji w modelu O&D prowadzi tymczasem do wykrycia szeregu zakłóceń konkurencji przez nią powodowanych.

2. Zarzut drugi dotyczący stwierdzenia, że Komisja błędnie oceniła skutki koncentracji w odniesieniu do możliwości świadczenia usług pasażerskiego transportu lotniczego oraz do lotnisk, których dotyczy koncentracja, dopuszczając się tym samym poważnego i oczywistego błędu w jej ocenie. Prawidłowo dokonane badanie analityczne koncentracji prowadzić powinno do wniosku, że jej przeprowadzenie wywrze szereg negatywnych skutków dla konkurencji, w tym doprowadzi do powstania pozycji dominującej Lufthansy w określonych portach lotniczych.

3. Zarzut trzeci dotyczący stwierdzenia, że Komisja naruszyła Rozporządzenie 95/93 poprzez naruszenie zasad neutralności, przejrzystości i niedyskryminacji w przydzielaniu slotów w określonych portach lotniczych.

4. Zarzut czwarty dotyczący stwierdzenia, że Komisja naruszyła Wytyczne w sprawie oceny horyzontalnego połączenia przedsiębiorstw poprzez zaniechanie badania, czy rzekomy wzrost efektywności wywołany Transakcją przeciwdziała jej negatywnym skutkom dla konkurencji.

5. Zarzut piąty dotyczący stwierdzenia, że Komisja naruszyła przepisy traktatowe oraz przepisy służące ich wykonaniu poprzez nałożenie na Lufthansę zobowiązań, które nie przeciwdziałają istotnemu zakłóceniu konkurencji powodowanemu przez Transakcję.

6. Zarzut szósty dotyczący stwierdzenia, że Komisja naruszyła przepisy traktatowe, w tym art. 107 ust. 1 TFUE oraz przepisy służące ich wykonaniu poprzez zaniechanie uwzględnienia zakłócenia konkurencji na rynku wewnętrznym wywoływanym przez Transakcję w kontekście udzielonej Air Berlin pomocy państwa.

7. Zarzut siódmy dotyczący stwierdzenia, że Komisja naruszyła art. 296 TFUE poprzez niewystarczające uzasadnienie Decyzji KE.