Sprawa T-296/12: Skarga wniesiona w dniu 2 lipca 2012 r. - Health Food Manufacturer’s Association i in. przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.250.19

Akt nienormatywny

Wersja od: 18 sierpnia 2012 r.

Skarga wniesiona w dniu 2 lipca 2012 r. - Health Food Manufacturer's Association i in. przeciwko Komisji

(Sprawa T-296/12)

(2012/C 250/35)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 18 sierpnia 2012 r.)

Strony

Strona skarżąca: The Health Food Manufacturer's Association (East Molesey, Zjednoczone Królestwo); Quest Vitamins Ltd (Birmingham, Zjednoczone Królestwo); Natures Aid Ltd (Kirkham, Zjednoczone Królestwo); Natuur- & gezonheidsProducten Nederland (Ermelo, Niderlandy); New Care Supplements BV (Oisterwijk, Netherlands) (przedstawiciele: B. Kelly i G. Castle, solicitors, oraz P. Bogaert, prawnik)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności rozporządzenia Komisji (UE) nr 432/2012 z dnia 16 maja 2012 r. ustanawiającego wykaz

dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, innych niż oświadczenia odnoszące się do zmniejszenia ryzyka choroby oraz rozwoju i zdrowia dzieci (Dz.U. L 136, s. 1);

– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 16 maja 2012 r. ustalającej wykaz dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych oraz wykaz tzw. zawieszonych oświadczeń zdrowotnych, których Komisja nie odrzuca, ani też nie dopuszcza;

– obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżący podnoszą trzy zarzuty, wedle których rozporządzenie jest niezgodne z prawem z przyczyn określonych poniżej.

1) Zarzut pierwszy, wedle którego

– ustalenie wykazu dopuszczalnych ogólnych oświadczeń zdrowotnych, przy równoczesnym utrzymaniu wobec niektórych oświadczeń przepisu przejściowego art. 28 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 (tj. rozdzielenie procedury oceny i wydania listy częściowej na podstawie art. 13 ust. 1) pozbawione jest jakiejkolwiek podstawy prawnej. Ponadto, stanowi naruszenie zasad: dobrej administracji, pewności prawa oraz zakazu dyskryminacji, a to z następujących przyczyn - brak było uzasadnienia dla rozdzielenia procesu; rozdzielenie pozbawione było przejrzystości; nie przeprowadzono konsultacji, ani nie wskazano adekwatnych powodów uzasadniajacych rozdzielenie; niektóre oświadczenia zostały "zawieszone" i w dalszym ciągu objęte są istniejącymi okresami przejściowymi określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1924/2006 (pomimo dotknięcia tych okresów przejściowych wadą w postaci braku pewności prawa).

2) Zarzut drugi, wedle którego

– niewłączenie wielu oświadczeń zdrowotnych do wykazu oświadczeń dopuszczonych narusza rozporządzenie (WE) nr 1924/2006 poprzez zastosowanie nieprawidłowych kryteriów oceny, narusza zasadę dobrej administracji, zasadę pewności prawa, jak również obowiązek współpracy z krajowymi organami bezpieczeństwa żywnościowego oraz obowiązek odpowiedniego uzasadnienia.

3) Zarzut trzeci, wedle którego

– na wypadek, gdyby zarzuty określone wyżej zostały oddalone, skarżący podnoszą, że rozporządzenie (WE) nr 1924/2006 jest nieważne jako takie z uwagi na naruszenie prawa do bycia wysłuchanym oraz zasady pewności prawa. Bezprawność rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 zostaje powołana w niniejszej skardze na podstawie art. 277 TFUE i przemawia za uznaniem bezprawności rozporządzenia (UE) nr 432/2012.