Sprawa T-295/10: Skarga wniesiona w dniu 7 lipca 2010 r. - Camara przeciwko Radzie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.234.51/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 28 sierpnia 2010 r.

Skarga wniesiona w dniu 7 lipca 2010 r. - Camara przeciwko Radzie

(Sprawa T-295/10)

(2010/C 234/91)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 28 sierpnia 2010 r.)

Strony

Strona skarżąca: Kerfalla Person Camara (przedstawiciel: J.-C. Tchikaya, avocat)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (UE) nr 1284/2009 z dnia 22 grudnia 2009 r. wprowadzającego pewne szczególne środki ograniczające wobec Republiki Gwinei w zakresie, w jakim dotyczy ono skarżącego;

– obciążenie Rady kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżący domaga się stwierdzenia nieważności rozporządzenia Rady (UE) nr 1284/2009 z dnia 22 grudnia 2009 r. wprowadzającego pewne szczególne środki ograniczające wobec Republiki Gwinei(1) w zakresie, w jakim skarżący został ujęty w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, których środki finansowe i zasoby gospodarcze podlegają zamrożeniu na mocy art. 6 tego rozporządzenia.

Na poparcie swej skargi skarżący podnosi trzy zarzuty:

– popełnienia oczywistego błędu w ocenie w ten sposób, że skarżący został ujęty w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, których środki finansowe i zasoby gospodarcze podlegają zamrożeniu;

– naruszenia art. 215 ust. 3 TFUE, w ten sposób, że w zaskarżonym rozporządzeniu nie przewidziano żadnych gwarancji prawnych, a w szczególności nie przewidziano gwarancji procesowych;

– pogwałcenia Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, w zakresie, w jakim rozporządzenie narusza: 1) zasadę niedyskryminacji w ten sposób, że skarżący został ujęty w wykazie osób objętych sankcjami z uwagi na jego pochodzenie społeczne; 2) prawo do obrony w ten sposób, że w rozporządzeniu nie przewidziano żadnej procedury służącej poinformowaniu skarżącego o zgromadzonych przeciw niemu dowodach; 3) prawo do skutecznego środka prawnego w ten sposób, że Rada nie powiadomiła skarżącego o dostępnych mu środkach zaskarżenia; 4) prawo własności przysługujące skarżącemu.

______

(1) Dz.U. L 346, s. 26.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.