Sprawa T-290/23: Skarga wniesiona w dniu 24 maja 2023 r. - Sber/SRB

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2023.271.32/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 31 lipca 2023 r.

Skarga wniesiona w dniu 24 maja 2023 r. - Sber/SRB

(Sprawa T-290/23)

Język postępowania: angielski

(2023/C 271/46)

(Dz.U.UE C z dnia 31 lipca 2023 r.)

Strony

Strona skarżąca: Sber Vermogensverwaltungs AG (Wiedń, Austria) (przedstawiciele: O. Behrends, lawyer)

Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- po pierwsze, stwierdzenie nieważności decyzji SRB z dnia 28 lipca 2022 r. w odniesieniu do wniosku skarżącej o udzielenie dostępu do dokumentów;

- po drugie, stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Odwoławczej SRB z dnia 8 marca 2023 r. w sprawie 4/2022 w zakresie, w jakim decyzja ta zawiera niekorzystne ustalenia wobec strony skarżącej;

- po trzecie, stwierdzenie nieważności odmownej odpowiedzi zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 ¹ , po upływie piętnastu dni roboczych od decyzji Komisji Odwoławczej;

- obciążenie strony przeciwnej kosztami postępowania

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący tego, że decyzja SRB z dnia 28 lipca 2022 r. w odniesieniu do wniosku skarżącego o udzielenie dostępu do dokumentu ("decyzja pierwotna") jest sprzeczna z prawem.

- Bezprawność decyzji pierwotnej została ustalona przez Komisję Odwoławczą w decyzji w wiążący dla SRB sposób. Jej bezprawność wynika również z opisanych poniżej okoliczności.

2. Zarzut drugi dotyczący tego, że decyzja Komisji Odwoławczej jest sprzeczna z prawem z następujących powodów.

- Komisja Odwoławcza przekroczyła swoje kompetencje i naruszyła art. 85 ust. 8 rozporządzenia (UE) 806/2014 ² , ponieważ twierdzi ona, iż może utrzymać w mocy niektóre części pierwotnej decyzji SRB w wiążący i ostateczny sposób, pomimo swojej decyzji o przekazaniu sprawy SRB do ponownego rozpoznania;

- Komisja Odwoławcza w błędny sposób odmówiła dostępu do akt i ujawnienia dokumentów w drodze postanowienia z powodu swojego błędnego poglądu, iż stanowiłoby to obejście zasad dotyczących publicznego dostępu;

- Komisja Odwoławcza SRB popełniła błąd, nie wyłączając w sposób bezwarunkowy jakiejkolwiek możliwości powołania się na art. 4 ust. 1 lit. a) tiret czwarte rozporządzenia (WE) 1049/2001.

- Komisja Odwoławcza SRB popełniła błąd, nie wyłączając w sposób bezwarunkowy jakiejkolwiek możliwości powołania się na art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) 1049/2001.

3. Zarzut trzeci dotyczący niezgodności z prawem dorozumianej odpowiedzi odmownej.

- SRB naruszyła obowiązek wydania decyzji w terminie określonym w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) 1049/2001. Stanowi to odmowę dostępu zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia (WE) 1049/2001. Odmowa jest niezgodna z prawem z powodu wiążącego charakteru decyzji Komisji Odwoławczej SRB. Jest ona bezprawna również dlatego, że nie zawiera ona żadnego uzasadnienia.

Skarżący podnosi również zarzuty dotyczące sprzeczności z art. 20 i 21 ust. 4 regulaminu postępowania Komisji Odwoławczej oraz z art. 85 ust. 8 i art. 86 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 w wykładni dokonanej przez SRB.

¹ Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. 2001 l 145, s. 43).

² Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiające jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz. U. 2014 L 225, s. 1).