Sprawa T-29/22: Skarga wniesiona w dniu 18 stycznia 2022 r. - Polynt/ECHA
Dz.U.UE.C.2022.119.50/2
Akt nienormatywnySkarga wniesiona w dniu 18 stycznia 2022 r. - Polynt/ECHA
(Sprawa T-29/22)
(2022/C 119/72)
(Dz.U.UE C z dnia 14 marca 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: Polynt SpA (Scanzorosciate, Włochy) (przedstawiciele: adwokaci C. Mereu i S. Abdel-Qader)
Strona pozwana: Europejska Agencja Chemikaliów
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną;
- stwierdzenie nieważności decyzji Izby Odwoławczej ECHA z dnia 9 listopada 2021 r. w sprawie A-009-2020;
- stwierdzenie, że skarżąca jest zwolniona z obowiązku udzielania ECHA wszelkich dalszych informacji w związku z zaprzestaniem produkcji z powodu siły wyższej lub nakazanie ECHA wydania nowej, stwierdzającej to decyzji; oraz
- obciążenie ECHA wszystkimi kosztami niniejszego postępowania oraz kosztami poniesionymi przez stronę skarżącą w postępowaniu przed Izbą Odwoławczą, nakazanie jej zwrotu opłat uiszczonych w ramach tego postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.
1. Zgodnie z zarzutem pierwszym, Izba Odwoławcza naruszyła prawo, stwierdzając, iż zaprzestanie produkcji kwasu 1,3-diokso-2-benzofuran-5-karboksylowy z nonan-1-olem (numer WE 941-303-6) (zwanej dalej "substancją") z powodu siły wyższej nie zwalnia strony skarżącej z obowiązku dostarczenia informacji wymaganych w decyzji dotyczącej wstępnej kontroli zgodności tej substancji.
2. Zgodnie z zarzutem drugim, Izba Odwoławcza wypaczyła dowody znajdujące się w aktach i na tej podstawie i) wyciągnęła błędne wnioski prawne i ii) zażądała od strony skarżącej przedstawienia dowodów poprzez odniesienie się do niepotwierdzonych hipotez.
3. Zgodnie z zarzutem trzecim, Izba Odwoławcza błędnie zinterpretowała i zastosowała art. 42 ust. 1 i art. 50 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 ("REACH") 1 .
4. Zgodnie z zarzutem czwartym, Izba Odwoławcza błędnie zinterpretowała i zastosowała art. 5 i 6 rozporządzenia REACH.
5. Zgodnie z zarzutem piątym, Izba Odwoławcza niesłusznie uznała, iż dostępne na stronie internetowej ECHA wskazówki dotyczące konsekwencji zaprzestania produkcji nie dawały stronie skarżącej dokładnych gwarancji i że ECHA nie naruszyła zasad pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań.
6. Zgodnie z zarzutem szóstym, w ramach którego skarżąca twierdzi, że Izba Odwoławcza błędnie zinterpretowała i zastosowała zasadę proporcjonalności i prawo do dobrej administracji.