Sprawa T-288/15: Skarga wniesiona w dniu 29 maja 2015 r. - Ezz i in./Rada.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.429.27

Akt nieoceniany

Wersja od: 21 grudnia 2015 r.

Skarga wniesiona w dniu 29 maja 2015 r. - Ezz i in./Rada

(Sprawa T-288/15)

Język postępowania: angielski

(2015/C 429/35)

(Dz.U.UE C z dnia 21 grudnia 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Ahmed Abdelaziz Ezz (Giza, Egipt), Abla Mohammed Fawzi Ali Ahmed Salama (Kair, Egipt), Khadiga Ahmed Ahmed Kamel Yassin (Giza, Egipt), Shahinaz Abdel Azizabdel Wahab Al Naggar (Giza, Egipt) (przedstawiciele: J. Lewis, QC, B. Kennelly i J. Pobjoy, barristers, J. Binns, solicitor, adwokaci J. Bellis i S. Rowe)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2015/486 z dnia 20 marca 2015 r. zmieniającej decyzję 2011/172/ WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Egipcie (Dz.U. 2015, L 77, s. 16) w zakresie, w jakim stosuje się ona do skarżących; oraz

- obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżący podnoszą pięć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący tego, że Rada nie określiła właściwej podstawy prawnej zaskarżonej decyzji. Skarżący twierdzą, że art. 29 TUE nie jest właściwą podstawą prawną zaskarżonej decyzji.

2. Zarzut drugi dotyczący tego, że Rada naruszyła prawa skarżących wynikające z art. 6 w związku z art. 2 i 3 TUE oraz art. 47 i 48 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej wskutek założenia, że postępowania sądowe w Egipcie są prowadzone w sposób zgodny podstawowymi prawami człowieka.

3. Zarzut trzeci dotyczący tego, że nie zostało spełnione przez Radę kryterium umieszczenia skarżących w wykazach określone w art. 1 decyzji Rady 2011/172/WPZiB z dnia 21 marca 2011 r. dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Egipcie (Dz.U. L 76, s. 63) (ze zmianami) oraz w art. 2 rozporządzenia Rady (UE) nr 270/2011 z dnia 21 marca 2011 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Egipcie (Dz.U. L 76, s. 4) (ze zmianami). Skarżący twierdzą, że nie zostali oni "wskazani jako odpowiedzialni" za sprzeniewierzenie egipskich państwowych środków finansowych lub za naruszenia praw człowieka w Egipcie ani jako osoby powiązane z kimkolwiek, kto został wskazany jako taki we właściwy sposób.

4. Zarzut czwarty dotyczący tego, że Rada naruszyła przysługujące skarżącym prawo do obrony i prawo do dobrej administracji oraz skutecznej ochrony sądowej. W szczególności skarżący twierdzą, że Rada nie dokonała dokładnej i bezstronnej oceny zasadności podnoszonych powodów ponownego umieszczenia w wykazie w świetle oświadczeń skarżących poprzedzających owo ponowne umieszczenie w wykazie.

5. Zarzut piąty dotyczący tego, że Rada w sposób nieuzasadniony lub nieproporcjonalny naruszyła prawa podstawowe skarżących, w tym prawa do ochrony ich własności oraz dobrego imienia. Skarżący twierdzą, że Rada nie wykazała, że zamrożenie aktywów i zasobów gospodarczych ma związek z jakimkolwiek prawnie uzasadnionym celem lub jest nim uzasadniona, ani tym bardziej, że jest proporcjonalne do tego celu.