Sprawa T-284/05: Skarga wniesiona w dniu 14 lipca 2005 r. przez Christosa Michaila przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2005.229.33/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 17 września 2005 r.

Skarga wniesiona w dniu 14 lipca 2005 r. przez Christosa Michaila przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-284/05)

(2005/C 229/71)

(Język postępowania: grecki)

(Dz.U.UE C z dnia 17 września 2005 r.)

W dniu 14 lipca 2005 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Christosa Michaila, zamieszkałego w Brukseli, Belgia, reprezentowanego przez Charalamposa Meïdaniego.

Strona skarżąca wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:

– stwierdzenie nieważności zaskarżonych decyzji-aktów,

– zasądzenie na jej rzecz zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w wysokości dziewięćdziesięciu tysięcy (90.000) EUR,

– rozstrzygnięcie co do kosztów zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Zarzuty i główne argumenty:

Skarżący, który jest urzędnikiem Komisji wnosi o stwierdzenie nieważności dotyczącego go sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej za okres od 1 kwietnia 2003 r. do 31 grudnia 2003 r. oraz wnosi o zasądzenie zadośćuczynienia za krzywdę, jaką miał ponieść. W treści skargi skarżący twierdzi, że zaskarżone sprawozdanie nie zawierało opisu jego stanowiska, przy czym w okresie, którego dotyczy sprawozdanie, nie zajmował on po prostu żadnego stanowiska. Stwierdza on ponadto, że zaskarżone sprawozdanie nie zawiera nawet opisu celów, jakie należało osiągnąć, ani uzasadnienia przyznanej mu oceny oraz że zostało ono sporządzone przez niewłaściwy organ i osobę, a także że sprawozdania tego nie oparto na faktycznych działaniach skarżącego, lecz jedynie na ocenie zawartej w poprzednim sprawozdaniu z przebiegu kariery zawodowej skarżącego. Wskazując na powyższe skarżący stawia zarzuty: naruszenia art. 43 regulaminu pracowniczego, a także wszystkich przepisów wykonawczych, naruszenia art. 12a ww. regulaminu, dotyczącego mobbingu, rażącego błędu w ocenie elementów stanu faktycznego, fikcyjnego lub co najmniej niewystarczającego uzasadnienia zaskarżonych aktów, nadużycia władzy przez Komisję oraz naruszenia zasady sprawiedliwego i równego traktowania pracowników i zasady dobrej administracji.