Sprawa T-28/22: Skarga wniesiona w dniu 14 stycznia 2022 r. - Ryanair/Komisja

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2022.109.31

Akt nienormatywny

Wersja od: 7 marca 2022 r.

Skarga wniesiona w dniu 14 stycznia 2022 r. - Ryanair/Komisja

(Sprawa T-28/22)

Język postępowania: angielski

(2022/C 109/41)

(Dz.U.UE C z dnia 7 marca 2022 r.)

Strony

Strona skarżąca: Ryanair DAC (Swords, Irlandia) (przedstawiciele: adwokaci Vahida, S. Ratinga i G.-I. Metaxas-Maranghidis)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji pozwanej z dnia 26 lipca 2021 r. w sprawie pomocy państwa SA.63203 (2021/N) - Germany - Restructuring aid for Condor;

- obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi 10 zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący tego, że pozwana naruszyła prawo i że zakwestionowana pomoc państwa nie jest objęta przedmiotowym zakresem stosowania wytycznych dotyczących ratowania i restrukturyzacji ¹ , ponieważ Condor Flugdienst GmbH (zwana dalej "spółką Condor") została przejęta przez większą grupę przedsiębiorstw, a jej trudności nie są specyficzne tylko dla niej i nie wynikają z arbitralnej alokacji kosztów.

2. Zarzut drugi dotyczący tego, że pozwana nie wykazała niewydolności rynku i trudności społecznych.

3. Zarzut trzeci dotyczący tego, że pozwana nie dokonała porównania z wiarygodnym alternatywnym scenariuszem niezawierającym pomocy państwa i nie wykazała, że spółka Condor wyczerpała wszystkie opcje rynkowe.

4. Zarzut czwarty dotyczący tego, że w zaskarżonej decyzji nie wykazano, iż plan restrukturyzacji jest realistyczny, spójny i dalekosiężny oraz że jest on właściwy do przywrócenia długoterminowej rentowności spółki Condor bez oparcia na kolejnej pomocy państwa w rozsądnym terminie.

5. Zarzut piąty dotyczący tego, że w zaskarżonej decyzji nie wykazano odpowiedniego charakteru pomocy państwa w odniesieniu do szkód spowodowanych kryzysem COVID-19.

6. Zarzut szósty dotyczący tego, że w zaskarżonej decyzji nie wykazano proporcjonalności pomocy państwa do szkód spowodowanych kryzysem COVID-19.

7. Zarzut siódmy dotyczący tego, że w zaskarżonej decyzji nie zbadano w odpowiedni sposób negatywnych skutków pomocy państwa.

8. Zarzut ósmy dotyczący tego, że zaskarżona decyzja naruszyła konkretne postanowienia TFUE i ogólne zasady prawa Unii, które leżały u podstaw liberalizacji transportu lotniczego w Unii od końca lat 1980. (tj. niedyskryminacji, swobody świadczenia usług - mającej zastosowanie do transportu lotniczego poprzez rozporządzenie 1008/2008 ²  - oraz swobody przedsiębiorczości).

9. Zarzut dziewiąty dotyczący tego, że strona pozwana nie wszczęła formalnego postępowania wyjaśniającego pomimo poważnych trudności i naruszyła prawa proceduralne strony skarżącej.

10. Zarzut dziesiąty dotyczący naruszenia przez pozwaną obowiązku uzasadnienia.

¹ Wytyczne dotyczące pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw niefinansowych znajdujących się w trudnej sytuacji (Dz.U. 2014, C 249, s. 1).

² Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty (Wersja przekształcona) (Dz.U. 2008, L 293, s. 3).