Sprawa T-265/23: Skarga wniesiona w dniu 11 maja 2023 r. - VDK/Komisja
Dz.U.UE.C.2023.235.69/2
Akt nienormatywnySkarga wniesiona w dniu 11 maja 2023 r. - VDK/Komisja
(Sprawa T-265/23)
(2023/C 235/83)
(Dz.U.UE C z dnia 3 lipca 2023 r.)
Strony
Strona skarżąca: Verband der Deutschen Kutter- und Küstenfischer e.V. (VDK) (Hamburg, Niemcy) (przedstawiciel: M. Waller, Rechtsanwalt)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2023/340 z dnia 8 grudnia 2022 r. zmieniającego rozporządzenie delegowane (UE) 2017/118 w odniesieniu do środków ochronnych na obszarach Sylter Aussenriff, Borkum-Riffgrund, Doggerbank i Östliche Deutsche Bucht oraz na obszarach Klaverbank, Friese Front i Centrale Oestergronden 1 ,
- obciążenie pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.
1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia traktatów
Zdaniem strony skarżącej zaskarżone rozporządzenie narusza zasadę proporcjonalności określoną w art. 5 ust. 4 traktatu UE. W szczególności:
- Zaskarżonemu rozporządzeniu nie przyświeca uzasadniony cel w odniesieniu do ochrony typu siedliska "rafy" (kod 1170) zamierzonej przez to rozporządzenie. Przyjęta przez Niemcy definicja typu siedliska "rafy" wymienionego w załączniku I do dyrektywy siedliskowej jest zbyt niedokładna. Komisja niesłusznie nie zakwestionowała tej definicji.
- Obszary objęte ograniczeniami dotyczącymi rybołówstwa ustanowionymi w zaskarżonym rozporządzeniu zostały określone zbyt szeroko i wykraczały poza to, co jest konieczne do ochrony siedlisk.
- W zakresie, w jakim celem rozporządzenia jest ochrona biotopu "Bogate gatunkowo obszary żwiru, grubego piasku i żwiru muszlowego [w strefie morskiej i przybrzeżnej]", zdaniem strony skarżącej nie zostało nawet wykazane, że ograniczenia dotyczące rybołówstwa są konieczne do ochrony tego biotopu.
- Ocena odpowiedniości ograniczeń dotyczących rybołówstwa ustanowionych w zaskarżonym rozporządzeniu nie jest w ogóle możliwa, ponieważ przedłożone przez Niemcy podstawy techniczne dotyczące środków zarządzania są już niewystarczające. Komisja niesłusznie ich nie zakwestionowała.
- Ponadto we wschodniej części Sylter Außenriffs przewidziano wyjątki od określonych ograniczeń połowowych w odniesieniu do tradycyjnych połowów garneli, lecz nie przewidziano ich w odniesieniu do innych technik połowów, które mają porównywalnie niewielki wpływ na siedliska.
- Co więcej, zamknięcia 55 % Amrumbank nie można uzasadnić przynajmniej w odniesieniu do połowów garneli. Skutki połowów garneli dla piaszczystego podłoża zostały wystarczająco zbadane w różnych projektach badawczych. Istotne skutki dla siedliska "piaszczyste ławice podmorskie" są zatem wykluczone.
- W odniesieniu do części Sylter Außenriff nieobjętej ograniczeniami połowowymi nie wydaje się istnieć techniczne uzasadnienie, co podważa ograniczenia połowowe w odniesieniu do tego obszaru jako całości.
2. Zarzut drugi dotyczący niewłaściwości
W zakresie, w jakim przedmiotem rozporządzenia delegowanego jest ochrona biotopu "Bogate gatunkowo obszary żwiru, grubego piasku i żwiru muszlowego", zdaniem strony skarżącej nie jest to objęte ramami kompetencyjnymi określonymi w art. 11 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 2 w związku z art. 13 ust. 4 dyrektywy 2008/56/WE 3 , ponieważ biotop ten nie został ujęty w krajowym programie środków ani nie wchodzi w zakres obszarów chronionych, o których mowa w art. 13 ust. 4 dyrektywy 2008/56/WE.