Sprawa T-243/19: Skarga wniesiona w dniu 9 kwietnia 2019 r. - Giant Electric Vehicle Kunshan/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.206.88

Akt nienormatywny

Wersja od: 17 czerwca 2019 r.

Skarga wniesiona w dniu 9 kwietnia 2019 r. - Giant Electric Vehicle Kunshan/Komisja

(Sprawa T-243/19)

Język postępowania: angielski

(2019/C 206/78)

(Dz.U.UE C z dnia 17 czerwca 2019 r.)

Strony

Strona skarżąca: Giant Electric Vehicle Kunshan Co. Ltd (Kunshan, Chiny) (przedstawiciel: P. De Baere, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania strony skarżącej

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/72 z dnia 17 stycznia 2019 r. ¹ , w zakresie w jakim dotyczy ono strony skarżącej; oraz

- obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi siedem zarzutów.

1. Zarzut pierwszy, zgodnie z którym strona pozwana popełniła oczywisty błąd w ocenie, uznając, że przy zakupie przez stronę skarżącą silników i akumulatorów przyznane zostały subsydia z naruszeniem art. 1 ust. 1 i art. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 z dnia 8 czerwca 2016 r. ² . Zarzut ten dzieli się na cztery części:

- strona pozwana nie wykazała, że rząd chiński powierzył lub wyznaczył zadanie chińskim dostawcom silników i akumulatorów strony skarżącej;

- strona pozwana nie wykazała, że podnoszony wkład finansowy ze strony rządu chińskiego przyznawał korzyść stronie skarżącej;

- strona pozwana oparła swoje wnioski dotyczące strony skarżącej na błędnym zastosowaniu art. 28 rozporządzenia (UE) 2016/1037; oraz

- strona pozwana nie wykazała związku między lokalnie nabywanymi silnikami i akumulatorami a rowerami elektrycznymi wywożonymi do Unii Europejskiej.

2. Zarzut drugi, zgodnie z którym strona pozwana popełniła oczywisty błąd w ocenie przy obliczaniu kwoty subsydiów, nieprawidłowo uwzględniając korzyści niezwiązane z rowerami elektrycznymi wprowadzonymi do swobodnego obrotu w Unii Europejskiej.

3. Zarzut trzeci, zgodnie z którym strona pozwana popełniła oczywisty błąd w ocenie okoliczności faktycznych, uznając, że korzystanie z akceptów bankowych stanowiło wkład finansowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1037.

4. Zarzut czwarty, zgodnie z którym strona pozwana nie wykazała, że korzystanie z akceptów bankowych przyniosło stronie skarżącej korzyść.

5. Zarzut piąty, zgodnie z którym strona pozwana nie wykazała szczególnego charakteru subsydium przyznanego w postaci akceptów bankowych, co stanowi naruszenie art. 4 rozporządzenia (UE) 2016/1037.

6. Zarzut szósty, zgodnie z którym strona pozwana popełniła oczywisty błąd w ocenie, uznając, że strona skarżąca uzyskała korzyść w postaci prawa do użytkowania gruntów.

7. Zarzut siódmy, zgodnie z którym strona pozwana naruszyła art. 8 ust. 1, 2 i 5 rozporządzenia (UE) 2016/1037, nie dokonując - w celu obliczenia podcięcia cenowego i zaniżania cen - porównania między ceną importową a ceną podobnego produktu w przemyśle Unii na tym samym poziomie handlu i w momencie, gdy produkty zaczynają ze sobą konkurować.

¹ Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/72 z dnia 17 stycznia 2019 r. nakładające ostateczne cło wyrównawcze na przywóz roweró w elektrycznych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. 2019, L 16, s. 5).

² Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (Dz.U. 2016, L 176, s. 55).