Sprawa T-239/09 P: Odwołanie od postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 31 marca 2009 r. w sprawie F-146/07 Marcuccio przeciwko Komisji, wniesione w dniu 16 czerwca 2009 r. przez Luigiego Marcuccia.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2009.193.28/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 15 sierpnia 2009 r.

Odwołanie od postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 31 marca 2009 r. w sprawie F-146/07 Marcuccio przeciwko Komisji, wniesione w dniu 16 czerwca 2009 r. przez Luigiego Marcuccia

(Sprawa T-239/09 P)

(2009/C 193/45)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 15 sierpnia 2009 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Luigi Marcuccio (Tricase, Włochy) (przedstawiciel: G. Cipressa, avvocato)

Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania wnoszącego odwołanie

W każdym wypadku:

– uchylenie w całości i bez żadnego wyjątku zaskarżonego postanowienia;

– stwierdzenie, że skarga w pierwszej instancji, w odniesieniu do której zostało wydane zaskarżone postanowienie, była całkowicie dopuszczalna w całości i bez żadnego wyjątku.

Tytułem głównym:

– uwzględnienie w całości i bez żadnego wyjątku żądań przedstawionych w skardze w pierwszej instancji oraz obciążenie strony pozwanej wszystkimi kosztami postępowania, jaki poniósł wnoszący odwołanie w odniesieniu do skargi w obu instancjach.

Pomocniczo:

– skierowanie sprawy do Sądu do spraw Służby Publicznej, orzekającego w innym składzie, celem ponownego rozpoznania.

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsze odwołanie zostało wniesione od postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej (SSP) z dnia 31 marca 2009 r., wydanego w sprawie F-146/07. Postanowienie to odrzuciło jako częściowo niedopuszczalną i jako częściowo bezzasadną skargę mającą za przedmiot stwierdzenie nieważności decyzji pozwanej o nienadaniu dalszego biegu wnioskowi wnoszącego odwołanie o podjęcie dochodzenia w sprawie przesyłki rzekomo zakażonej wąglikiem, której ofiarą stał się rzekomo sam wnoszący odwołanie w okresie, gdy był zatrudniony w przedstawicielstwie Komisji w Angoli, jak również roszczenie o naprawienie szkody i zadośćuczynienie za krzywdę poniesione w konsekwencji tej decyzji.

W uzasadnieniu swojego odwołania wnoszący odwołanie podnosi istnienie błędów co do prawa wynikających z wielu twierdzeń SSP w odniesieniu do niedopuszczalności i bezzasadnego charakteru żądań, jak również błędne ustalenia w zakresie okoliczności faktycznych.