Sprawa T-237/24: Skarga wniesiona w dniu 6 maja 2024 r. - DV/Frontex

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2024.4481

Akt nienormatywny

Wersja od: 22 lipca 2024 r.

Skarga wniesiona w dniu 6 maja 2024 r. - DV/Frontex

(Sprawa T-237/24)

(C/2024/4481)

Język postepowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 22 lipca 2024 r.)

Strony

Strona skarżąca: DV (przedstawiciele: S. Pappas i A. Pappas, adwokaci)

Strona pozwana: Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności i) decyzji z dnia 27 czerwca 2023 r., na mocy której zastępca urzędnika ds. praw podstawowych Frontexu, działając jako delegowany organ powołujący, zakończył stosunek pracy skarżącej z końcem jej okresu próbnego (zwanej dalej "pierwszą zaskarżoną decyzją"), oraz ii) decyzji urzędnika ds. praw podstawowych Frontexu z dnia 26 stycznia 2024 r. o oddaleniu zażalenia na tę decyzję z dnia 27 czerwca 2023 r., złożonego przez skarżącą na podstawie art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego urzędników (zwanej dalej "drugą zaskarżoną decyzją");

- orzeczenie, że pozwany pokrywa koszty własne i skarżącej w niniejszym postępowaniu.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi osiem zarzutów.

1. Zarzut pierwszy, zgodnie z którym urzędnik ds. praw podstawowych nie miał kompetencji do przyjęcia sprawozdania z okresu próbnego [naruszenie art. 14 ust. 3 warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej, zwanych dalej "WZIP"], a przekazanie przez urzędnika ds. praw podstawowych jego uprawnień jako organu powołującego jego zastępcy jest niezgodne z prawem (konflikt interesów).

2. Zarzut drugi, zgodnie z którym urzędnik ds. praw podstawowych nie miał kompetencji do przyjęcia drugiej zaskarżonej decyzji (stronniczość).

3. Zarzut trzeci, zgodnie z którym Frontex naruszył prawo skarżącej do bycia wysłuchaną, wyrażone w art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "Kartą).

4. Zarzut czwarty, zgodnie z którym pierwsza zaskarżona decyzja narusza obowiązek uzasadnienia.

5. Zarzut piąty, zgodnie z którym pierwsza zaskarżona zawiera błędy co do stanu faktycznego i oczywisty błąd w ocenie.

6. Zarzut szósty, zgodnie z którym urzędnik ds. praw podstawowych nie wywiązał się prawidłowo ze swoich obowiązków jako oceniający, z naruszeniem art. 14 WZIP.

7. Zarzut siódmy, zgodnie z którym uzasadnienie drugiej zaskarżonej decyzji, oddalającej zażalenie skarżącej, jest niezgodne z prawem.

8. Zarzut ósmy, zgodnie z którym prawo do bezstronnego i sprawiedliwego traktowania, wyrażone w art. 41 Karty, zostało naruszone.