Sprawa T-237/10: Skarga wniesiona w dniu 26 maja 2010 r. - Louis Vuitton Malletier SA przeciwko OHIM - Friis Group International ApS (przedstawienie systemu zamykającego).
Dz.U.UE.C.2010.209.44/2
Akt nienormatywny(Sprawa T-237/10)
(2010/C 209/68)
Język skargi: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 31 lipca 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: Louis Vuitton Malletier SA (Paryż, Francja) (przedstawiciele: adwokaci P. Roncaglia, G. Lazzeretti, M. Boletto i E. Gavuzzi)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Friis Group International ApS (Kopenhaga, Dania)
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 24 lutego 2010 r. w sprawie R 1590/2008-1 w zakresie, w jakim unieważniła wspólnotowy znak towarowy nr 3693116 dla towarów należących do klas 9, 14 i 18;
– obciążenie OHIM kosztami postępowania oraz
– obciążenie drugiej strony postępowania przed Izbą Odwoławczą, w przypadku, gdyby została interwenientem w niniejszej sprawie, kosztami postępowania, włączając w to koszty poniesione przez stronę skarżącą przed Izbą Odwoławczą i Wydziałem Unieważnień.
Zarzuty i główne argumenty
Zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy będący przedmiotem wniosku o unieważnienie: graficzny znak towarowy przedstawiający system zamykający, dla towarów należących do klas 9, 14, 18 i 25 - zgłoszenie wspólnotowego znaku towarowego nr 3 693 116
Właściciel wspólnotowego znaku towarowego: strona skarżąca
Strona wnosząca o unieważnienie prawa do wspólnotowego znaku towarowego: druga strona postępowania przed Izbą Odwoławczą
Prawo ze znaku towarowego przysługujące stronie wnoszącej o unieważnienie: strona wnosząca o unieważnienie prawa do wspólnotowego znaku towarowego oparła swój wniosek o bezwzględne podstawy odmowy na podstawie art. 52 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009
Decyzja Wydziału Unieważnień: oddalenie wniosku o unieważnienie wspólnotowego znaku towarowego
Decyzja Izby Odwoławczej: częściowe uwzględnienie odwołania
Podniesione zarzuty: Strona skarżąca podnosi dwa zarzuty w uzasadnieniu swojej skargi.
Na podstawie swojego pierwszego zarzutu strona skarżąca utrzymuje, że zaskarżona decyzja narusza art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009, w zakresie, w jakim Izba Odwoławcza niesłusznie w niej ustaliła, że postanowienia tego przepisu stosują się do spornego wspólnotowego znaku towarowego odnośnie do towarów należących do klas 9, 14 i 18. W szczególności Izba Odwoławcza: (i) błędnie podeszła do kwestii charakteru odróżniającego spornego znaku towarowego, jak gdyby chodziło o znak towarowy składający się z kształtu produktów zamkniętych oraz (ii) niesłusznie stwierdziła, że znak towarowy nie posiadał samoistnego charakteru odróżniającego.
W drugim zarzucie skarżąca utrzymuje, że zaskarżona decyzja narusza art. 52 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009, w zakresie, w jakim Izba Odwoławcza dopuściła się błędu, uznając, że przepis ten nie znajduje zastosowania w niniejszym przypadku.