Sprawa T-234/12: Skarga wniesiona w dniu 1 czerwca 2012 r. - Amitié przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.243.22

Akt nienormatywny

Wersja od: 11 sierpnia 2012 r.

Skarga wniesiona w dniu 1 czerwca 2012 r. - Amitié przeciwko Komisji

(Sprawa T-234/12)

(2012/C 243/40)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 11 sierpnia 2012 r.)

Strony

Strona skarżąca: Amitié Srl (Bolonia, Włochy) (przedstawiciele: D. Bogaert, M. Picat, prawnicy)

Strona pozwana: Unia Europejska reprezentowana przez Komisję Europejską

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie, że poniższe noty debetowe przesłane przez Komisję są nienależne:

– 50.458,23 EUR w ramach umowy MINERVAPLUS zawartej przez Komisję ze skarżącą;

– 358.712,35 EUR w ramach umowy MICHAEL zawartej przez Komisję ze skarżącą;

– stwierdzenie, że żądanie zapłaty łącznej kwoty 1.083.616,89 EUR jest bezpodstawne;

– uznanie, że Komisja nie mogła w dniu 11 czerwca 2011 r. narzucić skarżącej procedury ekstrapolacyjnej w ramach umowy BSOLE;

– stwierdzenie, że procedura ekstrapolacyjna nie znajduje uzasadnienia w prawie belgijskim;

– stwierdzenie, że Komisja nie jest uprawniona do zastosowania procedury ekstrapolacyjnej do umowy BSOLE od dnia 14 stycznia 2010 r.;

– orzeczenie, że jednostronne zamrożenie wypłat w ramach wspólnotowego udziału finansowego w umowach ATHENA i JUDAICA nie znajduje uzasadnienia w prawie luksemburskim;

– nakazanie natychmiastowego odmrożenia wspólnotowego udziału finansowego, to jest kwoty 263.120 EUR zablokowanej od dnia 8 lutego 2010 r. co się tyczy umowy JUDAICA oraz od dnia 14 czerwca 2010 r. co się tyczy umowy ATHENA;

– nakazanie natychmiastowej wypłaty, od dnia wydania wyroku, za pomocą przelewu bankowego:

– na rachunek koordynatora projektu, zgodnie z art. 6.2 umowy o grant JUDAICA;

– na rachunek koordynatora projektu, zgodnie z art. 6.2 umowy o grant ATHENA;

– zasądzenie od Komisji następujących kwot:

– 150.000 EUR tytułem wynagrodzenia dla pełnomocników oraz dla włoskich audytorów (kwota tymczasowa);

– 256.824,17 EUR tytułem naprawienia szkody spowodowanej bezpodstawnym, względnie stanowiącym nadużycie, jednostronnym zamrożeniem wypłat w ramach umów ATHENA i JUDAICA przez Komisję Europejską;

– obciążenie Komisji wszelkimi kosztami poniesionymi przez skarżącą w ramach niniejszego postępowania, albowiem nielojalne postępowanie Komisji jest wyłączną przyczyną powstania niniejszego sporu; zważywszy na charakter i właściwości sporu, kwotę tę należy tymczasowo oszacować na 50.000 EUR;

– postanowienie, że wyrok w niniejszej sprawie będzie wykonalny niezależnie od wniesienia środka odwoławczego.

Tytułem pomocniczym, zakładając, że skarżąca jest zobowiązana do zapłaty określonej kwoty w wyniku przeprowadzenia przez Komisję kontroli, quod non, skarżąca zwraca się do Sądu o:

– stwierdzenie, że skarżąca jest zobowiązana jedynie do zapłaty kwoty 54.195,05 EUR, nie zaś kwoty 1.083.616,89 EUR, a to w świetle orzecznictwa belgijskiego i luksemburskiego dotyczącego sankcji z tytułu nadużycia prawa przez Komisję, z którego to prawa Komisja może korzystać jedynie w zwyczajnym zakresie, tj. domagając się kwoty 54.195,05 EUR zamiast kwoty 1.083.616,89 EUR, a także

– postanowienie, że wyrok w niniejszej sprawie będzie wykonalny niezależnie od wniesienia środka odwoławczego.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1) Zarzut pierwszy, w ramach którego skarżąca podważa wyniki kontroli przeprowadzonej przez Komisję:

– skarżąca kwestionuje ustalenia pokontrolne dokonane przez Komisję w oparciu o sprawozdanie zewnętrznego i niezależnego audytora, powołanego w sposób wyraźny przez skarżącą dla potrzeb niniejszej sprawy oraz w celu oceny wyników kontroli przeprowadzonej przez Komisję;

– tytułem pomocniczym, skarżąca twierdzi, że zachowanie Komisji nosiło znamiona nadużycia prawa, przez co naruszona została zasada dobrej wiary (art. 1134 kodeksów cywilnych belgijskiego i luksemburskiego).

2) Zarzut drugi, w ramach którego skarżąca kwestionuje procedurę ekstrapolacyjną w ramach umowy BSOLE, podnosząc, że:

– Komisja naruszyła art. 17 ogólnych warunków umów eTEN w zakresie wykonalności i walidacji rynkowej;

– Komisja naruszyła art. 4.2.2.3. wytycznych finansowych dotyczących akcji pośrednich w ramach szóstego programu ramowego z października 2003 r. i lutego 2005 r.;

– Komisja naruszyła umowę (art. 1134 § 1 belgijskiego kodeksu cywilnego);

– Komisja uchybiła terminowi przedawnienia określonemu w prawie europejskim (zob. art. 46 (uprzednio art. 43) Protokołu ustanawiającego Statut Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej).

3) Zarzut trzeci dotyczący nieuzasadnionego zamrożenia wypłat dokonywanych w ramach umów ATHENA i JUDAICA, stanowiących część projektu eCONTENTPLUS, w ramach którego to zarzutu skarżąca twierdzi, że:

– dla zamrożenia brak jest podstaw w postanowieniach umów ATHENA i JUDAICA;

– zamrożenia nie da się uzasadnić przepisami art. 106 ust. 4 i art. 183 rozporządzenia Komisji nr 2342/2002 (¹);

– artykuł 183 rozporządzenia Komisji nr 2342/2002 nie ma zastosowania;

– zachowanie Komisji w zakresie jednostronnego i bezzasadnego zamrożenia wypłat w ramach wspólnotowego udziału finansowego nosiło znamiona nadużycia prawa w rozumieniu art. 1134 kodeksu cywilnego.

4) Zasada exceptio non adimpleti contractus nie ma zastosowania.

______

⁽¹⁾ Rozporządzenie Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 357, s. 1)