Sprawa T-222/20: Skarga wniesiona w dniu 21 kwietnia 2020 r. - CH i CN / Parlament.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.201.52

Akt nienormatywny

Wersja od: 15 czerwca 2020 r.

Skarga wniesiona w dniu 21 kwietnia 2020 r. - CH i CN / Parlament

(Sprawa T-222/20)

(2020/C 201/66)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 15 czerwca 2020 r.)

Strony

Strona skarżąca: CH i CN (przedstawiciel: adwokat C. Bernard-Glanz)

Strona pozwana: Parlament Europejski

Żądania

Skarżący wnoszą do Sądu o:

– stwierdzenie dopuszczalności skargi;

– stwierdzenie nieważności zaskarżonych decyzji, gdyż nie wyrażają one ostatecznego stanowiska w przedmiocie rzeczywistego charakteru zgłoszonego mobbingu;

– zasądzenie od strony pozwanej na rzecz każdego ze skarżących kwoty 5 000 EUR, ex aequo et bono, tytułem zadośćuczynienia za przekroczenie rozsądnego terminu, powiększonej o odsetki za opóźnienie naliczane do czasu całkowitej spłaty;

– zasądzenie od strony pozwanej na rzecz każdego ze skarżących kwoty 100 000 EUR, ex aequo et bono, tytułem zadośćuczynienia za brak zajęcia ostatecznego stanowiska w przedmiocie rzeczywistego charakteru zgłoszonego mobbingu, powiększonej o odsetki za opóźnienie naliczane do czasu całkowitej spłaty;

– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi na decyzje Parlamentu z dnia 13 września 2019 r., w których organ upoważniony do zawierania umów

zatrudnienia tej instytucji, w odpowiedzi na wnioski o udzielenie wsparcia skarżących, nie zajął ostatecznego stanowiska

w przedmiocie rzeczywistego charakteru zgłoszonego mobbingu, skarżący podnoszą dwa zarzuty.

1. Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia obowiązku wspomagania i art. 24 regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej (zwanego dalej "regulaminem pracowniczym"), ze względu na to, że poprzez brak zajęcia ostatecznego stanowiska w przedmiocie zaistnienia zgłaszanych przypadków mobbingu, organ upoważniony do zawierania umów zatrudnienia Parlamentu uchybił ciążącemu na nim obowiązkowi wspomagania.

2. Zarzut drugi, dotyczący uchybienia obowiązkowi dbałości i zasadzie dobrej administracji, a także naruszenia prawa do poszanowania godności oraz art. 1 i 31 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, z uwagi na to, że poprzez brak zajęcia ostatecznego stanowiska w przedmiocie zaistnienia zgłaszanych przypadków mobbingu, organ upoważniony do zawierania umów zatrudnienia Parlamentu uchybił ciążącemu na nim obowiązkowi dobrej administracji i dbałości, naruszając tym samym prawo skarżących do poszanowania godności człowieka.