Sprawa T-218/11: Skarga wniesiona w dniu 21 kwietnia 2011 r. - Dagher przeciwko Radzie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2011.179.19

Akt nienormatywny
Wersja od: 18 czerwca 2011 r.

Skarga wniesiona w dniu 21 kwietnia 2011 r. - Dagher przeciwko Radzie

(Sprawa T-218/11)

(2011/C 179/33)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 18 czerwca 2011 r.)

Strony

Strona skarżąca: Habib Roland Dagher (Abidżan, Wybrzeże Kości Słoniowej) (przedstawiciele: adwokaci J.Y. Dupeux i F. Dressen)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 85/2011 z dnia 31 stycznia 2011 r. w zakresie, w jakim akt ten jej dotyczy;

– stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2011/71/WPZiB z dnia 31 stycznia 2011 r. w zakresie, w jakim akt ten jej dotyczy;

– zasądzenie od Rady kwoty 40.000 EUR tytułem zadośćuczynienia i odszkodowania za krzywdę i inne szkody poniesione przez stronę skarżącą;

– obciążenie Rady wszystkimi kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi jeden zarzut podzielony na trzy części i dotyczący naruszenia istotnych wymogów proceduralnych.

– W ramach części pierwszej strona skarżąca powołuje się na brak kontradyktoryjności postępowania prowadzonego przez Radę ze względu na to, że strona pozwana nie przedstawiła tak szybko, jak było to możliwe po opublikowaniu zaskarżonych aktów, informacji pozwalających stronie skarżącej zrozumieć powody podjętych wobec niej środków, a następnie rozpatrzyła odmownie późniejsze żądania udzielenia informacji stronie skarżącej, co ją pozbawiło prawa skorzystania ze środków zaskarżenia o charakterze administracyjnym w celu uzyskania uchylenia aktów;

– W ramach drugiej części strona skarżąca podnosi brak uzasadnienia, gdyż motywy podane w środkach ograniczających podjętych wobec strony skarżącej są nieścisłe i sformułowane lakonicznie, co nie pozwala stronie skarżącej na poznanie treści zarzutów uzasadniających rozpatrywane sankcje;

– W ramach części trzeciej strona skarżąca powołuje się na naruszenie prawa do skutecznej ochrony sądowej.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.