Sprawa T-217/11: Skarga wniesiona w dniu 18 kwietnia 2011 r. - Staelen przeciwko Rzecznikowi Praw Obywatelskich.
Dz.U.UE.C.2011.204.24/1
Akt nienormatywny(Sprawa T-217/11)
(2011/C 204/44)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 9 lipca 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: Claire Staelen (Bridel, Luksemburg) (przedstawiciele: L. Levi i M. Vandenbussche, adwokaci)
Strona pozwana: europejski Rzecznik Praw Obywatelskich
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
– zasądzenie od Rzecznika Praw Obywatelskich na rzecz strony skarżącej zapłaty kwoty 559.382,13 EUR netto tytułem naprawienia szkody poniesionej w przeszłości, powiększonej o odsetki za zwłokę zgodnie ze stawką Europejskiego Banku Centralnego podwyższoną o dwa punkty;
– zasądzenie od Rzecznika Praw Obywatelskich zapłaty na rzecz wspólnotowej kasy emerytalnej składek na emeryturę na rzecz strony skarżącej, odpowiadających wynagrodzeniu podstawowemu wyliczonemu dla okresu od czerwca 2005 r. do kwietnia 2011 r., mianowicie łącznej kwocie 482.225,97 EUR;
– zasądzenie od Rzecznika Praw Obywatelskich zapłaty na rzecz strony skarżącej comiesięcznie, począwszy od maja 2011 r. do marca 2026 r. kwot netto odpowiadających wynagrodzeniu określonemu dla urzędników kategorii AD począwszy od kategorii zaszeregowania AD 9 stopień 2, drugi rok, biorąc pod uwagę normalny przebieg kariery urzędnika należącego do tej samej grupy zaszeregowania, uzupełnionej przez odpowiednie składki na rzecz kasy emerytalnej i na ubezpieczenie chorobowe;
– zasądzenie od Rzecznika Praw Obywatelskich zapłaty na rzecz strony skarżącej kwoty 50.000 EUR tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę;
– obciążenie Rzecznika Praw Obywatelskich całością kosztów postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W uzasadnieniu skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.
1) Zarzut pierwszy dotyczy nieprzeprowadzenia wszystkich uzasadnionych dochodzeń w celu wyjaśnienia wszelkich przypadków ewentualnej złej administracji w ramach prowadzenia akt strony skarżącej przez Parlament Europejski. Strona skarżąca zarzuca stronie pozwanej błędne działanie i w konsekwencji naruszenie art. 3 ust. 1 decyzji 94/262/EWWiS, WE, Euratom, w sprawie przepisów i ogólnych warunków regulujących wykonywanie funkcji Rzecznika Praw Obywatelskich (Dz.U. L 113, s. 15).
2) Zarzut drugi dotyczy oczywistego błędu w ocenie, ponieważ strona pozwana przekroczyła granice uznania przysługującego jej w zakresie badania zasadności skargi i w ramach wykonywania przez siebie zadań popełniła błąd mogący doprowadzić do poniesienia przez stronę skarżącą szkody.
3) Zarzut trzeci dotyczy braku bezstronności, obiektywności i niezależności, złej wiary i nadużycia kompetencji, ponieważ strona pozwana po pierwsze zawarła umowę o współpracę z Parlamentem Europejskim i po drugie uniknęła bez uzasadnienia udzielenia odpowiedzi na centralne pytania związane z wniesioną skargą.
4) Zarzut czwarty dotyczy naruszenia zasad staranności i dobrej administracji. Strona skarżąca zarzuca stronie pozwanej, po pierwsze, niewzięcie pod uwagę całokształtu elementów mogących mieć wpływ na decyzję wydaną przez nią w ramach badania sytuacji strony skarżącej, po drugie, odmówienie przedstawienia dokumentów, na podstawie których strona pozwana oparła swoją decyzję i, po trzecie, naruszenie rozsądnego terminu na przeprowadzenie procedury.