Sprawa T-215/23: Skarga wniesiona w dniu 18 kwietnia 2023 r. - ClientEarth i in./Komisja

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2023.235.48

Akt nienormatywny

Wersja od: 3 lipca 2023 r.

Skarga wniesiona w dniu 18 kwietnia 2023 r. - ClientEarth i in./Komisja

(Sprawa T-215/23)

Język postępowania: angielski

(2023/C 235/62)

(Dz.U.UE C z dnia 3 lipca 2023 r.)

Strony

Strona skarżąca: ClientEarth AISBL (Ixelles, Belgia), Fédération Européenne pour le Transport et l'Environnement (Ixelles), WWF European Policy Programme (Bruksela, Belgia), Bund für Umwelt und Naturschutz Deutschland (Berlin, Niemcy) (przedstawiciele: F. Logue, solicitor, J. MacLeod, Barrister-at-Law)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji, przesłanej pismem z dnia 8 lutego 2023 r., na mocy której Komisja odrzuciła wniosek o wszczęcie wewnętrznej procedury odwoławczej z dnia 9 września 2022 r. złożony przez stronę skarżącą na podstawie art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady ¹ ; oraz

- obciążenie Komisji kosztami niniejszego postępowania poniesionymi przez stronę skarżącą.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi wskazane poniżej zarzuty.

1. Zarzut pierwszy, dotyczący tego, że Komisja dopuściła się błędu odrzucając argumenty, zgodnie z którymi była zobowiązana do przeprowadzenia - czego nie uczyniła - oceny spójności klimatycznej jak wymaga tego art. 6 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1119 ² .

2. Zarzut drugi, dotyczący tego, że Komisja dopuściła się błędu w odniesieniu do wymogów określonych w art. 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 ³  nie tylko w swojej całościowej analizie, ale również w odniesieniu do:

- interpretacji i oceny wymogów dotyczących "jednoznacznych dowodów naukowych oraz zasady ostrożności";

- cyklu życia działalności gospodarczej; oraz

- aktywów osieroconych i zablokowania emisji.

3. Zarzut trzeci, dotyczący tego, że Komisja dopuściła się błędów związanych z kwalifikacją działalności jako przejściowej, w tym błędu:

- w klasyfikacji działalności związanej z gazem ziemnym jako przejściowej;

- w odniesieniu do ustalonych progów emisji gazów cieplarnianych;

- w odniesieniu do wkładu technologii alternatywnych;

- w odniesieniu do obowiązku stopniowego wycofywania emisji gazów cieplarnianych; oraz

- w odniesieniu do rozwoju i wdrażania alternatywnych niskoemisyjnych rozwiązań.

4. Zarzut czwarty, dotyczący tego, że Komisja dopuściła się błędu w odniesieniu do wymogu "nie czyń poważnych szkód" żadnemu z sześciu celów środowiskowych określonych w rozporządzeniu 2020/852.

¹ Rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty (Dz.U. 2006, L 264, s. 13).

² Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1119 z dnia 30 czerwca 2021 r. w sprawie ustanowienia ram na potrzeby osiągnięcia neutralności klimatycznej i zmiany rozporządzeń (WE) nr 401/2009 i (UE) 2018/1999 (Europejskie prawo o klimacie) (Dz.U. 2021, L 243, s. 1).

³ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje, zmieniające rozporządzenie (UE) 2019/2088 (Dz.U. 2020, L 198, s. 13).