Sprawa T-204/17: Skarga wniesiona w dniu 5 kwietnia 2017 r. - Alfa Laval Flow Equipment (Kunshan)/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.161.39

Akt nieoceniany

Wersja od: 22 maja 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 5 kwietnia 2017 r. - Alfa Laval Flow Equipment (Kunshan)/Komisja

(Sprawa T-204/17)

Język postępowania: szwedzki

(2017/C 161/55)

(Dz.U.UE C z dnia 22 maja 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: Alfa Laval Flow Equipment (Kunshan) Co. Ltd (Kunshan, Chińska Republika Ludowa) (przedstawiciele: adwokaci A. Johansson i C. Dackö)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- częściowe stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/141 z dnia 26 stycznia 2017 r. nakładającego ostateczne cła antydumpingowe na przywóz niektórych spawanych doczołowo łączników rur i przewodów rurowych ze stali nierdzewnej, nawet obrobionych, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Tajwanu (zwanego dalej "rozporządzeniem wykonawczym") w zakresie, w jakim dotyczy to spawanych doczołowo łączników rur i przewodów rurowych ze stali nierdzewnej, które mają średnią chropowatość powierzchni poniżej 0,8 mikrometra od wewnątrz rur i spawanych doczołowo łączników rur, ale nie na zewnątrz;

- posiłkowo, stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego w zakresie, w jakim dotyczy strony skarżącej;

- ewentualnie, stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego w całości;

- obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia prawa do obrony.

Strona skarżąca podnosi, że definicja produktu będącego przedmiotem ankiety zmieniła się pomiędzy ostatecznym poprawionym dokumentem informacyjnym a przyjęciem rozporządzenia wykonawczego, ze szkodą dla strony skarżącej. Strona skarżąca podnosi, że Komisja wyjaśniła następnie, że przewidziano istotną zmianę. Strona skarżąca nie miała możliwości zgłoszenia uwag w sprawie zmiany przed wejściem w życie rozporządzenia. Twierdzi, że na żadnym etapie ankiety Komisja nie poinformowała zainteresowanych, że wymóg dotyczący chropowatości powierzchni produktów w celu uniknięcia ceł, może mieć zastosowanie zarówno do powierzchni wewnętrznych, jak i zewnętrznych produktów, odchodząc tym samym od europejskich norm produktów w zakresie artykułów sanitarnych. W związku z tym strona skarżąca miała uzasadnione oczekiwania, że to wykluczenie produktów odpowiada deklarowanemu celowi wykluczenia artykułów sanitarnych, a tym samym została pozbawiona rzeczywistej możliwości przedstawienia uwag w przedmiocie zakresu stosowania wykluczenia produktów.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia

Strona skarżąca podnosi, że Komisja w żadnym momencie nie podała przyczyny rozróżnienia, jakiego dokonała pomiędzy z jednej strony, artykułami sanitarnymi o chropowatości powierzchni wewnętrznej poniżej 0,8 mikrometra i chropowatości powierzchni zewnętrznej powyżej 0,8 mikrometra a z drugiej strony artykułami sanitarnymi o chropowatości powierzchni zarówno wewnętrznej jak i zewnętrznej poniżej 0,8 mikrometrów. Skarżąca twierdzi, że wprowadzenie takiego rozróżnienia oznacza, że powody podane przez Komisję w celu uzasadnienia wykluczenia produktów są nielogiczne i stoją w sprzeczności z definicją produktów z art. 1 rozporządzenia wykonawczego

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia obowiązku starannego i bezstronnego zbadania wszystkich istotnych okoliczności danego wypadku.

Skarżąca podnosi, że rozróżnienie dokonane między różnymi artykułami sanitarnymi nie wydaje się być poprzedzone starannym badaniem, lecz jedynie niczym niepopartym wnioskiem uczestnika zaangażowanego na znacznie późniejszym etapie ankiety. Skarżąca twierdzi, że nie badając w głębszy sposób takiego rozróżnienia oraz sposobu, w jaki wpływa na osiągnięcie celu określonego w motywach rozporządzenia wykonawczego, Komisja uchybiła swemu obowiązkowi starannego i bezstronnego badania istotnych okoliczności.

4. Zarzut czwarty dotyczący oczywistego błędu w ocenie.

Skarżąca podnosi, że Komisja popełniła oczywisty błąd w ocenie, ponieważ z zamiarem wykluczenia artykułów sanitarnych, która nie konkurują z przemysłowymi artykułami sanitarnymi, określiła kryteria wykluczenia, które sprawiają, że jedynie niewielka część artykułów sanitarnych stosowanych w Unii Europejskiej podlega wykluczeniu. W rezultacie większość artykułów sanitarnych podlega cłom, nawet jeśli nie konkurują one z produktami przemysłu Unii Europejskiej. Skarżąca twierdzi, że Komisja wyciągnęła oczywiście błędne wnioski z otrzymanych dokumentów, a także oparła się na nieprawidłowych danych.