Sprawa T-19/18: Skarga wniesiona w dniu 19 stycznia 2018 r. - Republika Litewska / Komisja Europejska.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.112.33

Akt nienormatywny

Wersja od: 26 marca 2018 r.

Skarga wniesiona w dniu 19 stycznia 2018 r. - Republika Litewska / Komisja Europejska

(Sprawa T-19/18)

Język postępowania: litewski

(2018/C 112/43)

(Dz.U.UE C z dnia 26 marca 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: Republika Litewska (przedstawiciele: D. Kriaučiūnas, R. Krasuckaitė, R. Dzikovič, G. Taluntytė, V. Vasiliauskienė, M. Palionis i A. Dapkuvienė)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2017/2014 z dnia 8 listopada 2017 r. wyłączającej z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) w zakresie, w jakim w Komisja przyjęła w niej wobec Litwy korektę finansową na kwotę 9 745 705,88 EUR odnoszącą się do wydatków poniesionych z tytułu Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich;

- stwierdzenie nieważności decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2017/2014 wyłączającej z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) w zakresie, w jakim w Komisja przyjęła w niej wobec Litwy korektę finansową na kwotę 546 351,91 EUR odnoszącą się do wydatków poniesionych z tytułu Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji i Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich;

- obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi następujące zarzuty.

I. Stosując wynoszącą 9 745 705,88 EUR korektę z tytułu niedociągnięć w kluczowych mechanizmach kontroli Komisja Europejska naruszyła art. 52 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 ze względu na to, że, decydując o wadze niezgodności, charakterze naruszenia i wielkości poniesionej przez Unię straty finansowej oraz:

1. przyjmując błędną wykładnię art. 24 ust. 1 oraz art. 24 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 65/2011, instytucja ta błędnie stwierdziła, iż dokonana na Litwie ocena kwalifikowalności wnioskodawców jest niewystarczająca, ponieważ:

1.1 przeprowadzone przez władze litewskie w przedmiocie stopnia związania danego przedsięwzięcia z przedsięwzięciem powiązanym czy też partnerskim zagranicą kontrole nie były wystarczająco dogłębne, aby można było na ich podstawie potwierdzić to, czy wnioskodawcy posiadają status małego lub średniego przedsiębiorstwa;

1.2 przeprowadzony na Litwie monitoring projektów uznanych za obciążone ryzykiem ze względu na podejrzane sztuczne warunki ich realizacji okazał się nieskuteczny;

2. przyjmując błędną wykładnię art. 24 ust. 2 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 65/2011, instytucja ta błędnie stwierdziła, iż jakość przeprowadzonych na Litwie kontroli racjonalności poniesionych kosztów była niewystarczająca;

3. przyjmując błędną wykładnię art. 24 ust. 1 lit. d) oraz art. 24 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 65/2011, instytucja ta błędnie stwierdziła, iż stosowany na Litwie system kontroli przeprowadzanych na miejscu jest nieskuteczny;

4. przyjmując błędną wykładnię art. 24 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 65/2011, instytucja ta błędnie stwierdziła, iż towary nabyte w ramach jednego z projektów zostały w istocie wykorzystane do celów innych niż te przewidziane w projekcie.

II. Stosując wynoszącą 546 351,91 EUR korektę z tytułu niedociągnięć w kluczowych i dodatkowych mechanizmach kontroli Komisja Europejska naruszyła art. 52 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 ze względu na to, że, decydując o wadze niezgodności, charakterze naruszenia i wielkości poniesionej przez Unię straty finansowej:

1. nie uwzględniła ona dokonanych przez odpowiednie władze Republiki Litewskiej obliczeń dotyczących wielkości poniesionej przez Unię straty finansowej, co pozostaje w związku z istniejącymi w systemie kar rozbieżnościami odnoszącymi się do naruszeń zasad identyfikacji i rejestracji zwierząt, które nie zostały przewidziane w odpowiednich unijnych przepisach odnośnie roku składania wniosków 2014;

2. nie uwzględniła ona dokonanych przez odpowiednie władze Republiki Litewskiej obliczeń dotyczących wielkości poniesionej przez Unię straty finansowej, co pozostaje w związku z nadmiernie pobłażliwą oceną faktu nieprzestrzegania zasad identyfikacji i rejestracji zwierząt odnośnie roku składania wniosków 2014;

3. a także, przyjmując błędną wykładnię art. 51 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1122/2009, instytucja ta błędnie stwierdziła, iż przeprowadzona na Litwie analiza ryzyka nie spełnia ustanowionych w tym rozporządzeniu wymogów ze względu na to, iż nie obejmowała ona czynników ryzyka związanych ze zwierzętami;

4. jak również, przyjmując błędną wykładnię art. 84 rozporządzenia (UE) nr 1122/2009, instytucja ta błędnie stwierdziła, iż przeprowadzony na Litwie monitoring wyników kontroli nie spełniał określonych w tym rozporządzeniu zasad ze względu na to, że dane statystyczne nie zostały w pełni przedstawione w wymaganym przez Komisję formacie.