Sprawa T-186/08: Skarga wniesiona w dniu 9 maja 2008 r. - Liga para a Protecçao da natureza przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.183.25/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 19 lipca 2008 r.

Skarga wniesiona w dniu 9 maja 2008 r. - Liga para a Protecçăo da natureza przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-186/08)

(2008/C 183/49)

Język postępowania: portugalski

(Dz.U.UE C z dnia 19 lipca 2008 r.)

Strony

Strona skarżąca: Liga para a protecçăo da natureza (LPN) (Lizbona, Portugalia) (przedstawiciel: P. Vinagre e Silva, avocate)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 28 kwietnia 2008 r. [wspomnianej w piśmie z dnia 3 kwietnia 2008 r. skierowanym przez Komisję do Liga para a protecçăo da natureza (zwanej dalej LPN)] - w którym Komisja umorzyła postępowanie w sprawie skargi nr 2003/4523 dotyczącej budowy zapory wodnej Baixo Tabor - ze względu na fakt, iż decyzja ta jest oparta na niesłusznym założeniu, że zachowane zostały podstawowe wymogi dotyczące korzystania przez skarżącą (LPN) z przysługujących jej uprawnień w zakresie udziału w postępowaniu poprzedzającym wniesienie skargi dotyczącym projektu "Zapora wodna Baixo Sabor", które zostało wszczęte w drodze skargi nr 2003/4523 skierowanej do Komisji Wspólnot Europejskich;

– stwierdzenie nieważności decyzji, mocą której Sekretariat Generalny Komisji w sposób dorozumiany oddalił wniosek potwierdzający złożony przez LPN w dniu 19 lutego 2008 r. na podstawie art. 8 rozporządzenia nr 1049/2001 r.(1);

– zasądzenie na rzecz LPN symbolicznego odszkodowania za naruszenie jej uzasadnionych oczekiwań dotyczących lojalności Komisji w jej postępowaniu i przestrzegania przez nią przepisów proceduralnych;

– nakazanie Komisji - na podstawie art. 64 i kolejnych regulaminu - przedstawienia Sądowi wydanej rzekomo decyzji o umorzeniu postępowania z dnia 28 lutego 2008 r., której ani nie doręczono skarżącej, ani nie opublikowano;

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Decyzja o umorzeniu postępowania

Decyzja o umorzeniu postępowania jest nieważna z uwagi na oczywiste naruszenie prawa do przedstawienia uwag wstępnych, które Komisja sama przyznała LPN.

W ten sposób Komisja odmówiła dostępu do jakichkolwiek dokumentów będących częścią akt, który umożliwiłby skorzystanie z prawa do przedstawienia uwag wstępnych, nie określając nawet "przepisów wewnętrznych" (na które się powołuje), na podstawie których przyznała to prawo.

Doszło również do naruszenia podstawowych zasad, takich jak zasady dobrej wiary, lojalności, przejrzystości i dobrej administracji, z uwagi na fakt, że uwagi nie mogły nawet być przedmiotem analizy przed przyjęciem ostatecznej decyzji o umorzeniu postępowania (pomiędzy wysłaniem uwag wstępnych - mających postać czterdziestostronicowego tekstu w języku portugalskim, w którym przedstawiono nowe fakty i argumenty - i wydaniem decyzji o umorzeniu postępowania upłynęły bowiem niecałe 24 godziny).

Decyzja oddalająca wniosek w sposób dorozumiany

Biorąc pod uwagę przepisy rozporządzeń nr 1367/2006(2) i nr 1049/2001, które potwierdzają w sposób jednoznaczny prawo dostępu do "przepisów wewnętrznych", na których oparte jest przyznanie prawa do przedstawienia uwag wstępnych, milczenie Komisji, a następnie Sekretariatu generalnego w fazie wniosku potwierdzającego - jest niezrozumiałe i stanowi bezpośrednie naruszenie prawa dostępu do dokumentów i informacji przewidzianego we wspomnianych rozporządzeniach.

______

(1) Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 str. 43).

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty (Dz.U. L 264, str.13).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.