Sprawa T-182/06: Skarga wniesiona w dniu 12 lipca 2006 r. - Królestwo Niderlandów przeciwko Komisji.
Dz.U.UE.C.2006.212.35
Akt nienormatywny(Sprawa T-182/06)
(2006/C 212/63)
Język postępowania: niderlandzki
(Dz.U.UE C z dnia 2 września 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Królestwo Niderlandów (Przedstawiciele: H.G. Sevenster i D.J.M. de Grave, występujący w charakterze pełnomocników)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2006/372/WE z dnia 3 maja 2006 r. w sprawie projektu przepisów krajowych zgłoszonych przez Królestwo Niderlandów na podstawie art. 95 ust. 5 Traktatu WE, określających wartości dopuszczalne emisji pyłu przez pojazdy z silnikami wysokoprężnymi;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca powiadomiła Komisję zgodnie z art. 95 ust. 5 WE o zamiarze wprowadzenia krajowych przepisów ograniczających emisję pyłu przez pojazdy z silnikami wysokoprężnymi, w drodze odstępstwa od dyrektywy 98/69/WE.(1) Zgodnie z notyfikowanymi przepisami od dnia 1 stycznia 2007 r. dla nowych osobowych i użytkowych pojazdów z silnikami wysokoprężnymi obowiązywać miała wartość dopuszczalna emisji pyłu zawieszonego wynosząca 5 mg/km. Obecnie obowiązująca wartość dopuszczalna, określona w dyrektywie 98/69 wynosi 25 mg/km. Ze względu na szczególne problemy dotyczące jakości powietrza w Niderlandach, rząd niderlandzki uznał za niezbędne wprowadzenie surowszych przepisów. Zaskarżoną decyzją 2006/372/WE Komisja odrzuciła projekt przepisów krajowych(2).
Na poparcie swojej skargi skarżąca podnosi po pierwsze, że Komisja naruszyła kryteria oceny określone w art. 95 ust. 5 WE przyjmując pogląd, że Niderlandy nie wskazały, iż istnieje szczególny problem w zakresie jakości powietrza, a konkretnie w odniesieniu do zobowiązań wynikających z dyrektywy 99/30(3).
Po drugie skarżąca podnosi, że nastąpiło naruszenie obowiązku staranności i obowiązku uzasadnienia wynikającego z art. 253 WE ze względu na to, że Komisja bez podania przyczyn nie uwzględniła nowszych i bardziej istotnych dla sprawy danych, dostarczonych przez rząd niderlandzki z odpowiednim wyprzedzeniem przed wydaniem zaskarżonej decyzji.
Po trzecie, skarżąca podnosi, że Komisja naruszyła traktat WE, dlatego że dokonując analizy alternatywnych środków na podstawie art. 95 ust. 6 WE nie kierowała się szczególnym celem, zamierzonym w krajowych przepisach, o których zatwierdzenie wystąpiono.
W związku z tym skarżąca podnosi, iż przy ocenie warunków na podstawie art. 95 ust. 6 WE naruszony został obowiązek uzasadnienia wynikający z art. 253 WE.
Na koniec skarżąca podnosi naruszenie art. 95 ust. 5 i 6 WE oraz wymogu uzasadnienia wynikającego z art. 253 WE ze względu na to, że Komisja uznała, iż przy ocenie wniosku rządu niderlandzkiego istotny jest międzynarodowy kontekst towarzyszący projektowanym przepisom.
______
(1) Dyrektywa 98/69/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 1998 r. odnosząca się do środków mających zapobiegać zanieczyszczeniu powietrza przez emisje z pojazdów silnikowych i zmieniająca dyrektywę Rady 70/220/EWG (Dz.U. L 350, str. 1)
(2) Decyzja Komisji 2006/372/WE z dnia 3 maja 2006 r. w sprawie projektu przepisów krajowych zgłoszonych przez Królestwo Niderlandów na podstawie art. 95 ust. 5 Traktatu WE, określających wartości dopuszczalne emisji pyłu przez pojazdy z silnikami wysokoprężnymi [notyfikowana jako dokument nr C(2006) 1791] (Dz.U. L 142, str. 16).
(3) Dyrektywa Rady 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnosząca się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U. L 163, str. 41).