Sprawa T-159/13: Skarga wniesiona w dniu 15 marca 2013 r. - HK Intertrade przeciwko Radzie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.147.24/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 25 maja 2013 r.

Skarga wniesiona w dniu 15 marca 2013 r. - HK Intertrade przeciwko Radzie

(Sprawa T-159/13)

(2013/C 147/44)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 25 maja 2013 r.)

Strony

Strona skarżąca: HK Intertrade Co. Ltd (Wanchai, Hongkong) (przedstawiciele: J. Grayston, solicitor, adwokaci P. Gjørtler, G. Pandey, D. Rovetta, N. Pilkington i D. Sellers)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2012/829/WPZiB z dnia 21 grudnia 2012 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 356, s. 71) oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1264/2012 z dnia 21 grudnia 2012 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 356, s. 55) w zakresie, w jakim zakwestionowane akty obejmują stronę skarżącą; oraz

– obciążenie Rady kosztami niniejszego postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Strona skarżąca podnosi pięć zarzutów dotyczących naruszenia istotnego wymogu proceduralnego oraz naruszenia traktatów i zasad prawa dotyczących ich stosowania: naruszenia prawa do bycia wysłuchanym, naruszenia obowiązku zawiadomienia, niewystarczającego uzasadnienia, naruszenia prawa do obrony oraz oczywistego błędu w ocenie.

Strona skarżąca uważa, że Rada nie wysłuchała strony skarżącej i naruszyła obowiązek zawiadomienia strony skarżącej. Ponadto Rada nie przedstawiła wystarczającego uzasadnienia, które to uchybienie jest tym poważniejsze, że Rada nie odpowiedziała na żądania strony skarżącej dotyczące udostępnienia dokumentów i ogólnego ujawnienia informacji. Wskutek tych pominięć Rada naruszyła prawo do obrony przysługujące stronie skarżącej, której odmówiono możliwości skutecznego ustosunkowania się do ustaleń Rady, jako że ustalenia te nie zostały stronie skarżącej ujawnione. Wbrew twierdzeniu Rady strona skarżąca nie jest "firmą przykrywką" National Iranian Oil Company (NIOC), a w każdym razie Rada nie wykazała, by sama okoliczność, że strona skarżąca została założona jako spółka zależna NIOC, wystarczała to tego, by pociągać za sobą korzyść gospodarczą dla państwa irańskiego wbrew celowi zakwestionowanych środków. Ponadto Rada w sposób oczywisty naruszyła przysługujące stronie skarżącej prawo do obrony i wreszcie dopuściła się oczywistych błędów w ocenie.