Sprawa T-157/21: Skarga wniesiona w dniu 22 marca 2021 r. - RG / Rada.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.228.30

Akt nienormatywny
Wersja od: 14 czerwca 2021 r.

Skarga wniesiona w dniu 22 marca 2021 r. - RG / Rada
(Sprawa T-157/21)
(2021/C 228/41)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 14 czerwca 2021 r.)

Strony

Strona skarżąca: RG (przedstawiciel: R. Purcell, Solicitor)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności decyzji Rady (UE) 2020/2252 z dnia 29 grudnia 2020 r. 1  w sprawie podpisania, w imieniu Unii, i tymczasowego stosowania Umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z drugiej strony, oraz Umowy między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie procedur bezpieczeństwa na potrzeby wymiany i ochrony informacji niejawnych 2 , w zakresie, w jakim decyzja tymczasowo stosuje część trzecią tytuł VII Umowy o handlu i współpracy wobec Irlandii;
obciążenie Rady kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi jedyny zarzut, zgodnie z którym Rada działa poza swoją właściwością, z naruszeniem podstawowego wymogu proceduralnego i z naruszeniem traktatów, wydając decyzję, która ma być wiążąca dla Irlandii w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości (zwanej dalej "PWBiS") bez procedury "opt-in" przewidzianej w protokole 21.

Protokół stanowi część prawa pierwotnego Unii. Odzwierciedla on ponadto kluczowy demokratyczny przepis w irlandzkim prawie konstytucyjnym;
brzmienie protokołu 21 i odpowiadające mu postanowienie irlandzkiej konstytucji świadczą o tym, że Irlandia zachowała wyłączną właściwość w ramach PWBiS;
Umowa o handlu i współpracy stanowi umowę międzynarodową w rozumieniu protokołu. Procedura "opt-in" jest zatem wymagana, aby środki z zakresu PWBiS były wiążące wobec Irlandii;
orzecznictwo TSUE potwierdza tezę, że tytuł mający za przedmiot "Zrzeczenie się" jest środkiem nieincydentalnym, którego właściwą podstawę prawną stanowi PWBiS.
1 OJ 2020, L 444, s. 2
2 OJ 2020, L 444, s. 14

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.